Kiedy Sol Price miał 60 lat, niemiecki inwestor, który kupił jego firmę, zrobił coś okrutnego. Zwolnił Sola z FedMart, firmy, którą Sol budował od zera przez 21 lat, a następnie zmienił zamki w drzwiach jego biura z dnia na dzień. Większość mężczyzn w wieku 60 lat, tracąc wszystko, co zbudowali, wzięłaby swoje oszczędności i przeszła na wygodne życie na emeryturze. Sol Price zrobił coś innego. Wynajął biuro jedno piętro nad firmą, która właśnie go wyrzuciła. Potem, każdego ranka przez następny rok, jeździł windą obok biur FedMart, gdzie go zablokowano, obok biznesu, który tworzył przez dwie dekady. Tam powiesił dokładnie dwie rzeczy w swoim nowym biurze: znak na drzwiach z napisem "The Price Company" oraz trzy słowa nad swoim biurkiem: "Zrób to teraz." Siedem miesięcy później, w wieku, w którym większość menedżerów planuje przyjęcia emerytalne, Sol zainwestował 800 000 dolarów swoich pieniędzy w magazyn z falistej stali w przemysłowej dzielnicy, gdzie nikt nie mógł go znaleźć. W pierwszym tygodniu Price Club sprzedał towary o wartości 32 000 dolarów. Potrzebował 200 000 dolarów tygodniowo, aby uniknąć bankructwa. Na swoje 61. urodziny uczynił go rentownym. A do 70. roku życia Price Club stał się wzorem dla Costco, Sam's Club i każdego przyszłego sklepu magazynowego w Ameryce. FedMart, firma, która go zablokowała, wkrótce zniknęła w bankructwie. Price Club, firma, którą założył w odpowiedzi, stała się modelem dla przemysłu wartego bilion dolarów. Twój następny rozdział nie dotyczy twojego wieku. Chodzi o twoją następną decyzję: Zrób to teraz.

Kiedy jego konkurenci sprzedawali cukier poniżej kosztów jako stratę, Sol Price zrobił coś nie do pomyślenia. Postawił w swoim sklepie znaki obok swojego cukru, zachęcając klientów do zakupów u konkurencji. Jego filozofia na zawsze zmieniła handel detaliczny:

Założyciel Walmartu, Sam Walton, "ukradł" od niego (choć wolał używać terminu "pożyczył"). Współzałożyciel Costco, Jim Sinegal, powiedział, że nauczył się "wszystkiego" od niego. Jednak większość ludzi nigdy nie słyszała o Solu Price. Wynalazł klub magazynowy, jaki znamy, zrewolucjonizował handel członkowski, a jego oferta hot doga za 1,50 USD nie zmieniła się od ponad 4 dekad. Odcinek tego tygodnia: historia nauczyciela, który zbudował swoich konkurentów i uruchomił branżę.

Większość firm walczy z wąskimi gardłami, gdziekolwiek się pojawią. Amazon robi coś genialnie przeciwnie do intuicji. Ryan Petersen @typesfast wyjaśnia, czego nauczył się, badając ich operacje. Inteligentne operacje nie eliminują wąskich gardeł. Celowo umieszczają je tam, gdzie tylko pieniądze mogą je rozwiązać, a nie tam, gdzie utkną ludzie.

Ryan Petersen ustąpił ze stanowiska CEO Flexport na rzecz kogoś bardziej "kwalifikowanego" i nauczył się potężnej lekcji: Nikt nigdy nie będzie się troszczył o twoją firmę tak bardzo, jak ty.

Nowy odcinek z założycielem i dyrektorem generalnym Flexport, Ryanem Petersenem @typesfast, który buduje ukryty silnik napędzający globalny handel. Od odkrywania tajnych przesyłek iPhone'ów, które wywołały telefon od Steve'a Jobsa, po przetransportowanie 500 milionów masek do USA podczas globalnego zamknięcia, aż po to, dlaczego zrezygnował z pozycji dyrektora generalnego, tylko po to, by wrócić i przekształcić firmę, są tu historie, których nie znajdziesz nigdzie indziej. Ryan dzieli się radą Charlie'ego Mungera na temat osiągania sukcesu poprzez "głupią konkurencję", dlaczego jakość kosztuje mniej niż efektywność w logistyce oraz jak zrozumienie taryf na szczegółowym poziomie może zaoszczędzić miliony. To mistrzowska lekcja w budowaniu firmy technologicznej w tradycyjnej branży, potęga obsesji i dlaczego najlepsza wąskie gardło to to, które wybierasz sam. Obejrzyj tutaj lub gdziekolwiek słuchasz swoich podcastów. Czasówki: (00:00) Wprowadzenie (04:58) Pierwszy 'Start Up' (05:38) Życie za granicą w Chinach (07:20) Chiny do Doliny Krzemowej (11:13) Steve Jobs i premiera iPhone'a 3G (13:41) Lekcje z Import Genius (16:30) Początki Flexport i Y Combinator (20:13) Lekcje od Paula Grahama (23:10) Wczesne dni Flexport (33:46) Flexport w erze COVID (40:32) Zatrudnienie pierwszego COO Flexport (43:24) Rezygnacja z pozycji dyrektora generalnego Flexport (45:25) Zbyt daleko idąca efektywność (48:53) Powiedzenie Paulowi Grahamowi, że rezygnuję z Flexport (50:20) Lekcje od innych dyrektorów generalnych (53:27) Jak zatrudniać najlepszych pracowników (55:53) Lekcje z zamkniętej rozmowy Paula Grahama (57:50) Jak szkolić najlepszych pracowników (59:43) Wartość 6-stronicowego miesięcznego przeglądu biznesowego (01:01:23) Pochodzenie taryf i ich zastosowania (01:03:18) Dlaczego taryfy mają znaczenie? (01:06:14) Sztuczki na radzenie sobie z taryfami (01:09:29) Sztuczki na radzenie sobie z taryfami nielegalnie (01:16:15) Kluczowe wskaźniki recesji (01:17:52) Radzenie sobie z operacyjnymi wąskimi gardłami (01:24:03) Lekcje od Charlie'ego Mungera (01:26:33) Lekcje od Petera Kaufmana (01:34:13) Czym jest sukces dla Ciebie?

Były prokurator generalny John Mitchell wygłosił tę prymitywną groźbę do reportera Washington Post Carla Bernsteina w związku z ich śledztwem łączącym włamanie do Watergate bezpośrednio z Białym Domem. Przesłanie było jasne: przestańcie publikować, albo zniszczymy ją i jej gazetę. Administracja Nixona próbowała zaatakować licencje telewizyjne Posta, a nawet wszczęła dochodzenie IRS. Cena akcji Washington Post spadła gwałtownie, a Katharine została nawet zagrożona więzieniem. Nigdy nie drgnęła. Kontynuowała publikowanie, przestrzegając zasady, którą wyznawali ona i jej ojciec, że gazety istnieją, aby mówić prawdę.

Weszła w rolę lidera niepewna i niedoceniana. Osiem lat później patrzyła w oczy prezydentowi. W czerwcu 1971 roku, zaledwie kilka dni po tym, jak The Washington Post Co. stało się spółką publiczną, Katharine Graham zatwierdziła publikację Pentagon Papers, w pełni świadoma, że może stanąć w obliczu oskarżeń kryminalnych. Kiedy Biały Dom Nixona odpowiedział groźbą odebrania licencji telewizyjnych Posta, wsparła swoją redakcję i kontynuowała działania. Raportowanie to pomogło uruchomić procesy konstytucyjne, które zakończyły się rezygnacją Nixona. Od gospodyni domowej z Georgetown, która kiedyś nazywała siebie "żoną dywanową", do wydawcy, który przekształcił gazetę, którą jej ojciec kupił za 825 000 dolarów, w potęgę, Kay (jak nazywali ją przyjaciele) udokumentowała tę podróż w swoim pamiętniku, który zdobył Nagrodę Pulitzera, z niezłomną szczerością. Jej odkrycie: odwaga to nie brak strachu, to robienie tego, co jest słuszne, mimo że jesteśmy przerażeni. Jak znalazła tę odwagę? Jak sama Katharine powiedziała: "Stawiałam jeden krok przed drugim, zamykałam oczy i stąpałam na krawędzi." Obejrzyj lub posłuchaj niesamowitej historii Katharine Graham, gdziekolwiek słuchasz swoich podcastów.

Możemy się wyczerpać, próbując zmienić ludzi. Ale co jeśli odpowiedzią nie jest większy nacisk? Zmarły Daniel Kahneman zaproponował to przekształcenie podczas naszej rozmowy w 2019 roku.

Twoje pierwsze wrażenie wydaje się "słuszne" głównie dlatego, że jest znajome. W naszym odcinku z 2019 roku z Danielem Kahnemanem (1934–2024) wyjaśnił, jak chwytamy wrażenie, a następnie spędzamy resztę spotkania, broniąc go zamiast je testować.