Buna verdiğim tepki, disiplinlerimizde gördüğümüz yolsuzluktan ne kadar derin etkilendiğimizi ve benim, ve sanırım diğer çoğu nicel sosyal bilimcinin de etkilendiğini gösteriyor. Başka bir yazıda, Stephen Richer önde gelen bir ekonomi dergisindeki bir makaleye bağlantı veriyor. Özeti okudum. Görünüşe göre yazarlar teknik zorlukların farkındaydı ve onlarla başa çıktılar. Bir sonraki adımım, tüm makaleyi okumak ve model ile yöntemler uygunsa bu karmaşık konudaki görüşlerimi değiştirmek olmalı. Ben yapmadım. Siyasi bir konuyu ele alan herhangi bir teknik makaleye o kadar şüpheyle yaklaşıyorum ki, sadece makaleyi okumak yeterli olmaz. Yazarların önyargılarına kör olmadıklarını ve modelin uygulanmasını bazı uygunsuz varsayımlarla geçersiz kalmadığını kendimi ikna etmek için saatlerce derinlemesine araştırmak zorunda kalırdım. Enerjim yok. Seçmen kimliği üzerinde bir çalışma yapıldığını hatırlamaya çalışacağım ve seçmen kimliği hakkında bir şey yazmak istersem bununla başa çıkmam gerekecek. Makaleyi eleştirmiyorum ya da yazarları suçlamıyorum. Belki de önemli bir çalışma olabilir. İçgüdüsel şüphelerimin son 40 yılda karşılaştığım bu kadar çok sahte çalışmayla bu kadar tamamen haklı çıkmasına üzülüyorum.