Mijn reactie hierop weerspiegelt hoe diep ik, en ik vermoed dat de meeste andere kwantitatieve sociale wetenschappers, zijn beïnvloed door de corruptie die we in onze disciplines hebben gezien. In een andere post geeft Stephen Richer de link naar een artikel in een toonaangevend economisch tijdschrift. Ik heb de samenvatting gelezen. Het lijkt erop dat de auteurs zich bewust waren van de technische uitdagingen en hiermee omgingen. Mijn volgende stap zou moeten zijn om het hele artikel te lezen en, als het model en de methoden in orde leken, mijn mening over deze beladen kwestie te veranderen. Ik heb het niet gedaan. Ik ben zo wantrouwend tegenover elk technisch artikel dat zich bezighoudt met een politiek gevoelig onderwerp dat het niet genoeg zou zijn om alleen het artikel door te lezen. Ik zou uren moeten besteden aan diepgaand onderzoek om mezelf ervan te overtuigen dat de auteurs niet verblind waren door hun vooroordelen en dat de operationalisering van het model niet ongeldig was gemaakt door ongepaste aannames. Ik heb er de energie niet voor. Ik zal gewoon proberen te onthouden dat er werk is verricht over kiezers-ID en dat ik ermee moet omgaan als ik ooit iets over kiezers-ID wil schrijven. Ik bekritiseer het artikel niet of beschuldig de auteurs niet. Het kan een baanbrekende studie zijn. Ik betreur dat mijn instinctieve wantrouwen zo grondig gerechtvaardigd is door zoveel valse werken die ik in de afgelopen 40 jaar ben tegengekomen.