Każdy ideologiczny ekstrem wytwarza swoją własną siłę reakcyjną. Libertariańska technokratyczna odpowiedź na demokratyczny socjalizm to demokratyczna futarkracja. Będę rozwijać ten temat w przyszłym roku, aby zachować zdrowie psychiczne, podczas gdy uczestnicy wyborów w połowie kadencji będą rywalizować z własnymi platformami Tytlernomics. Zacznijmy od przywilejów. Wszystko, co socjaliści wierzą na temat przywilejów, jest błędne, a ich polityka doprowadziła do kryzysu na poziomie cywilizacji. - Połowa spadku wskaźników urodzeń od czasów II wojny światowej można przypisać świadczeniom emerytalnym dla osób starszych. - Przywileje przyznawane w późnym wieku dramatycznie zmniejszyły współzależność pokoleniową i doprowadziły do upadku wielopokoleniowych gospodarstw domowych. Wiele negatywnych socjologicznych efektów drugiego rzędu wynika z tego. - Rządy mogłyby uniwersalnie pomóc więcej, zarówno ilościowo, jak i jakościowo, kierując wszystkie te pieniądze na programy przywilejów dla młodszych osób. Przywileje dla osób starszych są definicją polityki opartej na wibracjach. "Oczywiście, że powinniśmy pomagać osobom starszym, to takie słuszne!" Ok, pewnie. Ale kto zdecydował, że pomoc powinna być opakowana w zależność od rządu? Naturalnie, był to polityk starający się o twój głos. Nie kierują się moralnością ani nawet wolną wolą, po prostu podążają za własnymi zachętami. Federalni ustawodawcy powinni skupić się na mierzalnych celach i pozostawić moralność społeczności, charytatywnym organizacjom i rodzinie. Maksymalizacja dobrobytu narodowego oznacza debatowanie nad KPI zamiast demograficznych zwycięzców. Przywileje powinny być przekształcone w umożliwienia, skoncentrowane na tworzeniu i zachowywaniu możliwości dla obecnych i przyszłych podatników o wysokim poziomie konsumpcji. Jeśli interesuje cię ten temat, gorąco polecam, abyś DYOR w literaturze akademickiej dotyczącej drugorzędnych skutków decyzji politycznych dotyczących przywilejów. To naprawdę oświecające.