TEE vs MPC często przedstawia się jako „szybkość vs bezpieczeństwo”, ale bardziej użyteczne pytanie brzmi: z jakim założeniem zaufania jesteś gotów żyć? TEEs (jak enclavy Intel SGX) zazwyczaj wygrywają pod względem ergonomiki dla deweloperów i opóźnienia. Założenie zaufania jest bardzo specyficzne: izolacja enclavy działa, system atestacji jest solidny, a luki w zabezpieczeniach są szybko łatanie. Jeśli któreś z tych założeń zawiedzie, poufność może się pogorszyć w sposób, który jest trudny do wykrycia z zewnątrz. MPC przenosi zaufanie z dowolnej pojedynczej maszyny. Model staje się: próg stron zachowuje się uczciwie (lub przynajmniej nie współdziała), protokoły są wdrażane poprawnie, a koordynacja sieci jest niezawodna. Nie dziedziczysz „ryzyka łańcucha dostaw sprzętu”, ale dziedziczysz koszty operacyjne: ceremonie kluczy, założenia dotyczące żywotności i wyższe koszty na operację. Przykład: @OasisProtocol stawia na TEEs dla poufnego wykonania, co oznacza, że wybór projektowy jest wyraźnie „uzyskać poufność z szybkością”, akceptując model zaufania związany ze sprzętem i budując wokół niego środki zaradcze.