Je doet me afvragen wat er gaat gebeuren wanneer iemand erin slaagt de barbecue-techniek van het Amerikaanse Zuiden naar de rest van de wereld te exporteren. Amerikanen hoeven dit niet meer uitgelegd te krijgen, want in de afgelopen paar decennia is het met succes verspreid vanuit zijn thuisland in Dixie naar de noordelijke en westelijke delen van de VS. Maar voor de rest van jullie... het is een volksgebruik van vlees dat laag en langzaam wordt gegrild boven rokende houtskool of hout, ingesmeerd met een zoete en pittige saus of ingewreven met complexe kruidenmengsels. Er zijn overeenkomsten met Braziliaanse churrasco, Koreaanse bulgoki, Indiase tandoor-koken en Zuid-Afrikaanse braai. Ik heb van al deze genoten en hoewel ze op hun eigen manier goed zijn, weet ik dit: als de Dixie-barbecue-techniek ooit uit de VS ontsnapt, zullen ze allemaal in de rij staan om bij te blijven.