Letterlijk helemaal verkeerd op beide punten. Ik werkte in anti-fraude bij Airbnb voordat ik in crypto terechtkwam. Dus deelde ik vaak aantekeningen met mensen die in anti-fraude bij Uber werkten. Uber heeft hun bedrijf in China opgegeven omdat ze werden geconfronteerd met golven van professioneel georganiseerde fraude, waarbij duizenden valse ritten per maand werden gemaakt om Uber-incentives te verkrijgen. Uber werd letterlijk uit de markt gefokt in China. Elk technologiebedrijf dat incentives aanbiedt, moet fraude bestrijden, en ze verwachten een bepaalde hoeveelheid verspilling die door fraudeurs wordt vastgelegd (in crypto noemen we ze "farmers"). Het idee dat dit uniek is voor crypto is belachelijk. Veel, veel web2-startups zijn failliet gegaan omdat ze niet in staat waren om misbruik van incentives te voorkomen, terwijl investeerders werd verteld dat ze "vraag subsidieerden." Deel 2 van Gwart's bewering is dat in crypto deze incentives "zonder kosten" worden gegeven, terwijl in web2-bedrijven "VC's echt geld verbranden." Stop en denk even na. Wat krijgen farmers als ze jouw token-incentives dumpen? Ze verkopen het voor contant geld. Dus, in web2: aandelen => verkopen voor contant geld aan particuliere investeerders => geven contant geld aan gebruiker => gebruiker krijgt contant geld web2: tokens => geven gebruiker tokens => gebruiker dumpt tokens => gebruiker krijgt contant geld Het is precies hetzelfde, je slaat gewoon een tussenpersoon over. Markten evolueren door dingen uit te proberen en te leren van falen. Er is goed en slecht uitgeven. Voor zover crypto-startups eerder dachten dat het effectief was om veel geld uit te geven aan kortetermijnincentives, hebben ze nu geleerd dat dit niet zo is, en ze passen zich aan. Hetzelfde werd geleerd in het tijdperk van de "gig economy" waar een aantal bedrijven failliet gingen, en de bedrijven die overleefden leerden hoe ze de economie duurzaam konden houden.