De kwaliteit van sell-side onderzoek blijft maar dalen. Het is opmerkelijk dat een willekeurige schrijver op Substack, met veel minder middelen, consequent werk kan produceren dat lichtjaren vooruit is op wat je vandaag de dag van tier-1 of tier-2 banken krijgt. Persoonlijk denk ik dat veel van die jongens extreem gepassioneerd en toegewijd zijn aan hun vak, in tegenstelling tot de rommel van mensen die gewoon hun werkuren afwerken. Ik herinner me nog dat derivatenrapporten daadwerkelijk echte waarde hadden. Een tier-3 desk zou een analistendag of een bedrijfsgebeurtenis kunnen signaleren die niet was ingeprijsd in de volatiliteitsoppervlakte van een enkel aandeel, wat echte kansen creëerde. Vandaag de dag zie ik alleen maar dezelfde gerecyclede ruis, bedrijven die proberen de dealerpositionering te modelleren en het consequent verkeerd doen. Samen met je occasionele gamma-profiel op OPEX dat uiteindelijk ook verkeerd blijkt te zijn.

Dit is zo'n geweldige vraag. Voor ons volgt de ontwikkeling van strategieën meestal deze voortgang: 1.Idee generatie komt van de handelskant 2.De kwantitatieve kant bevestigt of ontkent statistisch de geldigheid van het voordeel 3.Parameters en handelsregels worden toegevoegd 4.De strategie wordt backtested 5.De backtest wordt onafhankelijk geverifieerd / OOS 6.Gevoeligheid voor parameters wordt geëvalueerd 7.Een diepgaand rapport over transactiekostenanalyse wordt beoordeeld goedkeuringen worden verkregen 9.De strategie wordt met een kleine omvang ingezet Dat is het gestructureerde proces. Dan komt het meer filosofische deel. Bij het monitoren van een live strategie beschouw je de waargenomen verdeling alsof deze de gehele verdeling vertegenwoordigt. Op het moment dat de strategie zich buiten die verdeling begint te gedragen, is dat een waarschuwingssignaal om het risico te verlagen. Enkele van de belangrijkste dingen waar we op letten zijn: • Gerealiseerde volatiliteit van de strategie (zowel goed als slecht presterend) •Per trade winreeksen en verliesreeksen •Aantal dagen sinds de P&L-curve van de strategie een recordhoogte bereikte •Abnormaal grote winnaars of verliezers •Stijgende slippage op basis van per trade •Dagelijkse, wekelijkse en maandelijkse drawdownlimieten Etc Wanneer een strategie begint te laten zien dat het gedrag vertoont dat in het verleden niet is gezien, is de beste praktijk om de omvang te verminderen totdat het weer in lijn handelt. Sommigen kunnen het niet eens zijn met deze aanpak omdat het valse positieven kan creëren waarbij je de omvang vermindert en kansen mist. Maar eenvoudige risicobeheersmaatregelen zoals deze helpen voorkomen dat een strategie uit de hand loopt.

Het lijkt steeds waarschijnlijker dat renteverlagingen in het verschiet liggen. De S&P blijft maar stijgen, maar de volatiliteit aan de callzijde vertoont geen tekenen dat de markt euforisch is over de stijgende aandelen. Terwijl sommige deelnemers beweren dat we in een bubbel zitten, ondersteunt de prijsstelling van derivaten aan de indexzijde dat standpunt niet. 2021 was een heel andere omgeving. Dat jaar explodeerde de opwaartse volatiliteit niet alleen in individuele aandelen, maar ook in het indexcomplex. Naast directionele weddenschappen leunden instellingen zwaar op kapitaal efficiëntie en financieringstransacties. Met lagere leenkosten ontstonden er extra kansen, en we zagen meer aandelenvervangingsprogramma's op de markt komen. Deze programma's gebruiken opties om dezelfde nominale blootstelling te bereiken als directe aandelen aankopen, maar met minder kapitaal vereist. Deze dynamiek duwde de volatiliteit aan de callzijde omhoog en hervormde het S&P volatiliteitsoppervlak in een andere verdeling. Hieronder staat een skew-diagram van de S&P 3M volatiliteit in januari 2021 vergeleken met vandaag. Drie maanden, 25 delta S&P calls die verhandeld worden tegen een 10 vol zijn geen indicatie van een bubbelmarkt in een staat van euforie.