Ostatni tydzień spędziłem na refleksji nad programem Starship i jedna rzecz stała się dla mnie oczywista. SpaceX cieszy się wolnością próbowania i popełniania błędów w sposób, w jaki nie mogli tego robić z Falconem 9. Robienie czegokolwiek "eksperymentalnego" na Falconie 9 było ryzykowne, ponieważ był to jedyny źródło dochodu SpaceX, ich linia życia, ich koń roboczy. Wprowadzanie jakichkolwiek zmian w Falconie 9, aby spróbować wylądować boosterem w tamtych czasach, było delikatną równowagą. Nie można było zbytnio przesuwać granic, ponieważ mogło to prowadzić do niepowodzenia głównej misji (co zdarzyło się dwa razy). Kiedy SpaceX po raz pierwszy wylądował boosterem prawie 10 lat temu, byli dość powolni w ponownym locie, a te pierwsze boostery "nie blok 5" były zdolne tylko do kilku ponownych lotów. To zaniepokoiło niektórych w branży / społeczności, obawiających się, że całe to szumienie o ponownym wykorzystaniu nie przyniesie efektów. Jednak SpaceX uczył się z każdej próby lądowania, aby opracować swojego Block 5 Falcona 9, który teraz ma na koncie jeden booster latający 30 misji. Absolutnie niespotykane. Teraz wyobraź sobie, gdyby SpaceX miał wolność, aby nie martwić się o transport ładunków klientów, aby uzyskać dane podczas kampanii ponownego wykorzystania Falcona 9. Wyobraź sobie, gdyby mogli testować procedury wyłączania silników lub pchać profile ponownego wejścia boostera, czy próbować gorącego startu, czy cokolwiek innego. To jest faza, w której SpaceX znajduje się teraz podczas programu Starship. Wiem, że słyszymy punkt widzenia "dzisiejszy ładunek to dane" i może to wydawać się sztuczką lub wymówką, ale to wolność, jakiej prawie żaden program rakietowy wcześniej nie miał. Wiedzieć, że można po prostu próbować rzeczy, latać prawdziwym sprzętem, bez bankructwa firmy, to ostateczna platforma rozwojowa. Móc pchać możliwości wyłączania silników, celowo usuwać płytki osłony termicznej, testować profile ponownego wejścia, mieć niepowodzenia, mieć opóźnienia, odkrywać wady, uczyć się operacji. Kiedy ludzie mówią takie rzeczy jak "Starship nawet nie osiągnął jeszcze orbity", całkowicie pomijają sedno sprawy. Nie próbują tylko osiągnąć orbity, próbują zrobić coś, co nigdy wcześniej nie zostało zrobione, zbudować szybko ponownie używaną rakietę. Rakietę, która może lądować i ponownie latać. To nigdy wcześniej nie zostało zrobione i szczerze mówiąc, to głupio myśleć, że MOŻNA coś takiego zrobić bez próbowania ekstremalnych rzeczy. To, co widzimy dzisiaj, jest niezwykle ekscytujące dla mnie. Nie mogę się doczekać, aby zobaczyć wersję 3 Starshipa w locie, ponieważ już nauczyli się tak wielu lekcji i mają fabrykę zdolną do produkcji rakiet na dużą skalę, a my możemy po prostu usiąść i obserwować, jak to się dzieje. To ekscytujący czas, aby żyć.

Cały nasz dzisiejszy strumień opiera się na trzech połączonych Starlinkach (i kilku kartach SIM), ponieważ nasz główny internet całkowicie padł. Tak więc ironicznie produkt, który Starship wdroży, pomaga w dzieleniu się jego postępami. Coś poetyckiego w tym jest. @spacex

Chińska firma kosmiczna Nayuta Space opublikowała wizualizacje, w których chce, aby booster lądował poziomo, wykonując tzw. belly flop. Pozwól, że wyjaśnię, dlaczego nie uważam, że to najlepszy pomysł: 1. Booster jest już zaprojektowany tak, aby był strukturalnie odpowiedni do pionowego wznoszenia, więc dodanie obciążeń lądowania w poziomie w fazie opadania wiąże się z dużą ilością dodatkowej masy i rozważań. 2. Animacja pokazuje, że booster leci bardziej poziomo, co nie jest czymś, do czego skrzydła dihedralowe byłyby dobre. Dobrze sprawdzają się w utrzymywaniu orientacji w pozycji brzusznej, gdy są prostopadłe do przepływu powietrza, a nie równolegle. W rzeczywistości, obstawiam, że siatki stabilizacyjne i wykorzystanie kadłuba jako powierzchni nośnej mogą mieć lepsze możliwości w zakresie zasięgu. 3. Chociaż lądowania pionowe wyglądają na trudne, w rzeczywistości są dość kontrolowane, z fizyką podobną do balansowania miotłą. Lądowanie poziome wzdłuż dużego ramienia momentu i z kilkoma silnikami pozostawia niewiele miejsca na błąd. 4. Oczywiście lądowanie poziome wymaga dodatkowych silników, które nie mają innego zastosowania w locie, co stanowi dodatkową suchą masę, która obniża wydajność pojazdu. Ponadto główne silniki pobierają paliwo z dolnej części zbiorników, więc jeśli musiałyby być dodatkowe zbiorniki lub przynajmniej dodatkowe rozważania dotyczące zbiorników, które mogą być używane w poziomym trybie. 5. Booster nie doświadcza tak wysokiej temperatury szczytowej podczas ponownego wejścia, ponieważ jego prędkość szczytowa podczas ponownego wejścia jest znacznie niższa, co jest powodem, dla którego rakiety takie jak Starship i Electron mogą przetrwać nurkowanie przez atmosferę bez spalania podczas ponownego wejścia. Dziękuję za wysłuchanie mojego wykładu TED. Powodzenia Nayuta Space, udowodnijcie mi, że się mylę!