Als kind schreef ik een dagboek, en de lerares Nederlands benadrukte vaak: "Schrijf geen stroom van bewustzijn." Maar in werkelijkheid is een dagboek in de vorm van een stroom van bewustzijn de beste en gemakkelijkste manier om een persoonlijke geschiedenis bij te houden. Het is als een negatief van het leven, of RAW data; je moet het eerst opschrijven, voordat je het vanuit een literaire, dramatische invalshoek kunt bewerken met meer volwassen creatieve tools, om het verhaal eruit te hakken. Als ik terugkijk op mijn eigen dagboeken, vooral die van het begin van mijn universitaire tijd, was ik gefascineerd door het expressionisme en wist ik zelf niet wat ik aan het schrijven was. In vergelijking daarmee is het stroom van bewustzijn van de middelbare school veel duidelijker. Alleen had ik in die universitaire tijd al een iPhone als camera, en de vele foto's die ik maakte, zijn nog meer een soort "negatief" geworden.

Er is een vaak over het hoofd gezien verslaggevingshoek over kant-en-klare maaltijden, namelijk de worsteling van McDonald's in de afgelopen tien jaar met het "paneren" probleem. Vanaf de lancering van de "zo'n grote kipfilet" in 2016 heeft het McDonald's China-team altijd geprobeerd om producten met een diepere voorbewerkingsgraad te gebruiken om de handgebakken gefrituurde kip te vervangen, met als doel kosten te verlagen. Rond 2021 breidde dit proces zich uit naar de Spicy-serie, waarbij de Spicy-kipvleugels en de kipburger begonnen met voorpaneren, terwijl tegelijkertijd de "McCrispy Chicken" werd gelanceerd, wat ook een typisch voorbeeld is van voorgepaneerde gefrituurde kip. In dezelfde periode heeft McDonald's ook een reeks zogenaamde "productupgrades" doorgevoerd, die in werkelijkheid bijna allemaal kostenbesparingen en efficiëntieverbeteringen waren onder het mom van upgrades. Dit is niet onbegrijpelijk, want sinds 2019 heeft KFC een felle prijsstrijd tegen McDonald's gevoerd met "Crazy Thursday" en een reeks goedkope nieuwe producten. Lokale fastfoodketens uit Fujian hebben ook een sterke opmars gemaakt, met Wallace die zijn aantal vestigingen uitbreidde tot 10.000 en naar de beurs ging, terwijl Tastin dezelfde formule opnieuw herhaalde. Hier lijkt het script en alles wat er in de afgelopen tien jaar in China is gebeurd met "interne concurrentie" hetzelfde: de spiraal van daling, kostenverlaging en prijsstrijd is al begonnen, en het proces waarbij slechte producten goede verdrijven lijkt onomkeerbaar. Maar de "voorgepaneerde" verandering van McDonald's heeft een heftige terugslag op de markt gekregen. Tegelijkertijd heeft KFC een marketingcampagne gelanceerd met de boodschap "met een korst (handgebakken) is het goede gefrituurde kip", en uiteindelijk hebben McDonald's en KFC in 2025 tegelijkertijd de industriestandaard voor "handgebakken gefrituurde kip" hersteld. In dit proces kun je zien hoe jarenlang opgebouwde merk- en productlegacy de kortetermijnschommelingen op de markt kan overwinnen, bedrijven kan helpen om fouten te corrigeren en de neerwaartse spiraal van waardevermindering kan omkeren. De marktmechanismen, vooral de eisen van consumenten, zijn allemaal effectief. Maar om eerlijk te zijn, dit kan gelden voor McDonald's, maar het is onvermijdelijk dat het niet geldt voor Dicos.