To jest klucz do wykonywania świetnej pracy... Nazywam to Krzywą Energi-Wydajności: Na początku każdego projektu następuje początkowy zryw. Aktywacja energii jest nagradzana w sposób nieproporcjonalny. Otrzymujesz ogromny zysk w jakości wyników przy stosunkowo małej inwestycji energii. Tworzy to impet, ponieważ nagrody za dodatkową energię wydają się oczywiste. Potem przychodzi długi, powolny, męczący środek. Okres coraz mniejszych zwrotów, w którym każda dodatkowa jednostka energii przynosi coraz mniejsze i mniej zauważalne poprawy jakości wyników. Praca staje się mniej stymulująca. Dopaminowy zastrzyk zaczyna się kończyć. Większość ludzi znosi to przez chwilę, ale potem przestaje. Nie dlatego, że brakuje im ambicji, ale dlatego, że są zbyt skupieni na wynikach. Zewnętrzne nagrody za ich wysiłki stały się mniej przekonujące. Wysiłek zaczyna wydawać się nieuzasadniony. Łatwo jest dojść do wniosku, że osiągnęło się sufit. Że wszystko, co więcej, byłoby nieefektywne lub niepotrzebne. Ale to wniosek jest błędny—ponieważ krzywa się tam nie kończy. Przy tym ostatnim 5% wkładu energii dzieje się coś niezwykłego. Jakość wyników przerywa trend malejący i znów wzrasta. Gotowość do zaangażowania się, gdy inni się wycofują, do zainwestowania tego „niedorzecznego” ostatniego 5%, jest nagradzana. Ostatnie 5% to miejsce, w którym dobra praca staje się świetną pracą. I tutaj stajemy w obliczu interesującego paradoksu: Nie osiągniesz tych najwyższej jakości wyników, koncentrując się na wynikach. Ludzie, którzy je osiągają, zawsze skupiają się na wkładach. Dla nich włożenie tego ostatniego 5% wydaje się tak oczywiste jak pierwsze 5%. ...