Wszechświat rozszerza się szybciej, niż fizyka potrafi to wyjaśnić. Wszechświat się rozszerza — każda galaktyka oddala się od każdej innej galaktyki, jak kropki na nadmuchiwanym balonie. Od dziesięcioleci fizycy mają dwa niezależne sposoby, aby dokładnie zmierzyć, jak szybko to rozszerzenie zachodzi dzisiaj. Jedna metoda patrzy wstecz na kosmiczne mikrofalowe tło — słabe echo Wielkiego Wybuchu — i przewiduje dość łagodną prędkość rozszerzenia wynoszącą około 67 kilometrów na sekundę na megaparsek. Druga metoda wykorzystuje pobliskie „standardowe świece” - gwiazdy, których prawdziwą jasność znamy - aby zbudować precyzyjną drabinę odległości do eksplodujących gwiazd w odległych galaktykach. Przez lata konsekwentnie mierzyła zauważalnie szybszą prędkość: około 73–74 km/s/Mpc. Ta różnica 9–10% może brzmieć niewiele, ale w kosmologii jest ogromna. Obie liczby powinny się zgadzać, jeśli nasz standardowy model wszechświata jest kompletny. Wielu podejrzewało, że szybszy pomiar był błędny. W 2023 i 2024 roku teleskop kosmiczny Jamesa Webba ponownie zbadał ponad tysiąc z tych gwiazd markerów odległości z bezprecedensową klarownością i potwierdził, że wyższa wartość jest poprawna. Niezależne kontrole z wykorzystaniem soczewkowania grawitacyjnego supernowych osiągnęły ten sam wniosek. Rozbieżność jest teraz statystycznie przytłaczająca - ponad pięć odchyleń standardowych - co oznacza, że jest rzeczywista, a nie przypadkowym błędem pomiarowym. Wszechświat rozszerza się teraz szybciej, niż nasza najlepsza teoria, oparta na znanej nam fizyce, mówi, że powinna. Coś ważnego brakuje w tym obrazie, być może nowe cząstki, zmieniająca się forma ciemnej energii, a może nawet modyfikacja grawitacji na największych skalach. Krótko mówiąc, kosmos nie podąża za scenariuszem, który dla niego napisaliśmy, i to jest jedna z najbardziej intrygujących zagadek współczesnej nauki.