Historia Święta Dziękczynienia, której nie uczą: Jak prawa własności uratowały Plymouth Rok 1: Pielgrzymi przybywają do Plymouth. William Bradford wprowadza wspólne rolnictwo - wszyscy pracują na polach razem, cała produkcja trafia do wspólnego magazynu, rozdzielana równo, niezależnie od wysiłku. Plan brzmi szlachetnie. "Od każdego według zdolności, każdemu według potrzeb." Ale oto, co się naprawdę wydarzyło: Młodzi mężczyźni czuli się źle, pracując dla rodzin innych mężczyzn bez wynagrodzenia. Żony odmawiały pracy na polach dla obcych, uważając to za formę niewolnictwa. Silni i zdolni nie widzieli powodu, by pracować, gdy słabi otrzymywali równe udziały. Pola pozostawały w dużej mierze nieuprawiane. Na wiosnę umierali z głodu. Bradford odnotował kryzys w swoim dzienniku: "Niepowodzenie tego eksperymentu wspólnej służby... okazało się źródłem wielkiego zamieszania i niezadowolenia oraz opóźniało wiele prac." Rok 2: Bradford wprowadza radykalną zmianę. Każda rodzina otrzymuje swoją działkę ziemi. Zachowujesz to, co wyprodukujesz. Twój nadmiar należy do ciebie do handlu. Twoje dzieci korzystają z twojej pracy. Przemiana była natychmiastowa. Bradford znowu: "To miało bardzo dobry skutek, ponieważ wszyscy stali się bardzo pracowici... Kobiety teraz chętnie szły na pole i zabierały ze sobą swoje maluchy, aby sadzić zboże." Produkcja eksplodowała. Żywność stała się obfita. Handel kwitł. Lekcja, którą Pielgrzymi wyciągnęli w 1623 roku: Ludzka natura reaguje na bodźce. Ojcowie będą się trudzić dla swoich dzieci, ale będą się źle czuli, pracując dla obcych. Matki będą pracować niestrudzenie dla swoich gospodarstw, ale będą się sprzeciwiać przymusowej służbie. Własność prywatna to nie chciwość - to naturalne przedłużenie suwerenności rodziny. Nawet Platon, w *Państwie*, rozumiał to (choć głupio odradzał to): wspólna własność niszczy naturalne więzi, które napędzają ludzką doskonałość. Pierwsze Święto Dziękczynienia Pielgrzymów nie było świętowaniem kolektywizmu - było świętowaniem ich wyzwolenia OD niego. ...