Tak samo jak grupy czatu pump and dump, syndykaty sandwichowe i opłacani KOLs do manipulacji rynkowej. Zgadnij, która drużyna wygra?

Uwielbiam, gdy krytycy stablecoinów (jak FT) próbują nazywać je niebezpiecznymi... w porównaniu do banków. Jakby Credit Suisse, dosłownie oficjalny "Globalnie Systematycznie Ważny Bank", nie wybuchł kilka lat temu, wymagając ogromnego wsparcia finansowego. Jaką planetę zamieszkują ci ludzie? Banki są prawdziwym zagrożeniem dla gospodarki.

Krytyka Fedu i jego "niezależności" jest całkowicie uzasadniona i rozsądna. Po pierwsze, artykuł 1, sekcja 8 konstytucji USA upoważnia kongres "do bicia monet, regulowania ich wartości..." Drukowanie pieniędzy jest prerogatywą ludzi, delegowaną (abdykowaną?) do Fedu na mocy Ustawy o Rezerwie Federalnej z 1913 roku, ale to nie oznacza, że kongres (ludzie) na zawsze rezygnuje z tej konstytucyjnej władzy. Po drugie, Fed ma strasznie złą historię prognozowania rozwoju gospodarczego i monetarnego. Wydrukował ogromne sumy podczas COVID-u, co spowodowało najgorszą inflację od dziesięcioleci. Na początku, "inflacja jest przejściowa" było mantrą po COVID-zie, którą później przyznali, że była błędna. A to był tylko najnowszy w serii praktycznie niekończących się błędów w obliczeniach. Zobacz ten klip z legendarnego filmu Omida Malekana z 2010 roku "wyjaśnienie luzowania ilościowego". Po trzecie, Fed nieustannie inflatuje podaż pieniądza, a efekt Cantillona opisuje, jak beneficjenci tego drukowania pieniędzy są zawsze najbliżej kranu: banki, rząd i jego kontrahenci, posiadacze aktywów itd. Nowo utworzone pieniądze wchodzą do gospodarki nierównomiernie, zniekształcając względne ceny i redystrybucję bogactwa w zależności od ścieżki, jaką przebywają przez gospodarkę. Niekończąca się ekspansja monetarna korzysta zamożnym właścicielom aktywów prawie zawsze kosztem pracujących ludzi, tworząc przeszkody dla dobrobytu prawdziwych Amerykanów, tworząc strukturalne zniekształcenia w gospodarce i nadając wiarygodność niebezpiecznym krytykom ideologicznym socjalizmu lub komunizmu. Po czwarte, Fed jest notorycznie nieodpowiedzialny i oderwany od rzeczywistości. Fed składa się niemal wyłącznie z nieodpowiedzialnych technokratów, ma własną policję, nie otrzymuje funduszy od Kongresu, nie potrzebuje żadnych zatwierdzeń swoich polityk ani budżetów, nigdy nie był audytowany, a jego regionalne banki są własnością samych banków. Rzeczywiście, jedynymi członkami Fedu podlegającymi jakiejkolwiek interwencji rządu USA są 7 członków zarządu, którzy są nominowani przez Prezydenta i zatwierdzani przez Senat. Ale żadne z ich operacji ani decyzji nie podlegają żadnemu nadzorowi lub kontroli ze strony wykonawczej lub kongresowej. Po piąte, Fed wykorzystał swoje kryteria oceny do wprowadzenia cenzury politycznej na banki wobec ich klientów poprzez "operację Chokepoint 2.0". Fed słynie z "podwójnego mandatu" - zarządzania polityką monetarną w sposób, który zmniejsza inflację i maksymalizuje zatrudnienie. Ale posiada również znaczące (jeśli nie najwyższe) uprawnienia regulacyjne wobec banków. Te uprawnienia często pokrywają się z uprawnieniami posiadanymi przez agencje znacznie bardziej odpowiedzialne przed ludźmi, takie jak OCC i FDIC. Dlaczego Fed powinien być odpowiedzialny zarówno za politykę monetarną, jak i nadzór bankowy, zwłaszcza gdy ma historię wykorzystywania uprawnień nadzorczych do odmowy dostępu do bankowości, takie działania nie podlegają nadzorowi kongresowemu? Niezależnie od tego, czy Jay Powell był skutecznym przewodniczącym Fedu (uważam, że wykonał bardzo dobrą robotę, biorąc pod uwagę okoliczności), całkowicie uzasadnione jest, aby ludzie krytykowali Fed, wzywali do reform lub nawet sugerowali lub podejmowali kroki w celu usunięcia jego kierownictwa. Oto kontrowersyjna opinia w porównaniu do tego, co słyszę od wielu moich przyjaciół na rynkach: chociaż nie sądzę, aby użycie kosztów renowacji Fedu jako uzasadnienia do usunięcia Powella miało sens, szczególnie biorąc pod uwagę, że Fed nawet nie korzysta z pieniędzy z Kongresu na to, nie jestem przekonany, że niektóre z problemów, które opisałem, nie są wystarczającym powodem do usunięcia przewodniczącego Fedu. Nigdy nie miało to miejsca, ale to nie oznacza, że nie mogłoby lub nie powinno być zrobione. Co to znaczy mieć pracę, z której nie można być zwolnionym za słabe wyniki? Dlaczego jakakolwiek praca rządowa (lub autoryzowana przez Kongres), jak przewodniczący Fedu, powinna być nieodpowiedzialna przed ludźmi?

Mój przyjaciel Valla Vakili (wcześniej z Visa i Citi Ventures) napisał prowokacyjny artykuł na temat tego, co tak naprawdę reprezentują stablecoiny, a mianowicie "pierwsza prawdziwa zmiana formatu cyfrowego w finansach." To jedno z najbardziej unikalnych podejść do tego tematu, jakie kiedykolwiek czytałem, i lektura obowiązkowa dla osób próbujących zrozumieć, jak ta transformacja będzie wyglądać. Nie jest na Twitterze, więc cytuję tutaj najbardziej istotne akapity: Historia zmian formatów cyfrowych ujawnia więcej o potencjale stablecoinów niż debaty na temat tego, czy stablecoiny są "prawdziwymi pieniędzmi." Skupianie się na właściwościach monetarnych jest jak wyobrażanie sobie przyszłości muzyki, pozostając zamkniętym w sporach o jakość dźwięku MP3. Przełomowe spostrzeżenia pochodzą z zrozumienia, jakie rodzaje biznesów umożliwiają formaty cyfrowe. Zmiany formatu tworzą momenty outsiderów. Hollywood nie mogło sobie wyobrazić Netflixa, ponieważ myśleli w kategoriach okien teatralnych, a nie strumieniowania na żądanie. Wytwórnie płytowe nie mogły sobie wyobrazić iTunes, ponieważ myślały w kategoriach albumów, a nie piosenek. Finanse nigdy nie miały prawdziwej zmiany formatu cyfrowego, więc innowacje były ograniczone przez istniejącą infrastrukturę — ograniczając rodzaj kreatywnego przekształcenia przez outsiderów, które zmieniło muzykę i wideo. Stablecoiny wpuszczają outsiderów do gry. To nie oznacza, że cyfrowe pieniądze są identyczne z cyfrowymi mediami — pieniądze są regulowane, a ludzie doświadczają zarabiania, wydawania i tracenia pieniędzy w bardzo inny sposób niż konsumowania treści. Ale cyfrowe pieniądze będą musiały przejść przez te same fundamentalne kroki: zmieniając zachowania klientów i budując trwałe biznesy wokół nowych doświadczeń użytkowników. Między innymi jego argumenty jeszcze bardziej umacniają moje przekonanie, że powinniśmy być sceptyczni wobec implementacji stablecoinów przez finansowych "insiderów" takich jak banki, a nawet FinTechy. Dla mnie, JPM jest mało prawdopodobne, aby zrozumiał cokolwiek z tego, a w mniejszym stopniu, ani Stripe. Circle i inni crypto-natywni, którzy przychodzą po nim, to ci, na których warto zwrócić uwagę. Nie są przywiązani do starego formatu, ani ekonomicznie, ani w inny sposób. Cały artykuł jest wart przeczytania i dalszej dyskusji. Jaka jest przyszłość pieniędzy fiducjarnych? Nie jako kwestia finansowa, ale jako doświadczenie użytkownika? Link poniżej

Rezerwa Federalna była po złej stronie każdego ważnego wydarzenia gospodarczego w moim życiu - według ich własnych prognoz. Ci, którzy traktują ich jako nietykalnych, są prawdopodobnie stronniczy (np. pracują dla banku, który został uratowany). Cieszę się, że to widzę.

Zacznijmy od różnicowania, gdzie stablecoiny są handlowane na rynku wtórnym w porównaniu do tego, za co mogą być wymieniane na rynku pierwotnym. Tymczasowe odłączenia, które można wykorzystać do arbitrażu, są normalne. Jednak nie jest jasne, co to oznacza dla tokenizowanych depozytów, gdzie rynek wtórny mógłby wywołać panikę.

To, że ONDO to oszustwo, jest niemal powszechnie znane w świecie kryptowalut. Ale niewielu odważa się o tym mówić, szczególnie prominentni VC, którzy w przeciwnym razie przedstawiają się jako ważni liderzy myśli. Wstań i bądź prawdziwym liderem. Ten projekt jest obciążeniem dla wszystkich.

Niesamowite jest myśleć, że zdyskontowane przepływy pieniężne Ethereum podwoiły się w ciągu zaledwie tygodnia. Ale musiały, ponieważ rynki poruszają się tylko na podstawie matematyki. Rzeczy takie jak narracje i sentyment nie mają znaczenia, jak wielu mówiło, gdy ETH spadło. A tak przy okazji, DCF XRP wzrósł jeszcze bardziej.

Najważniejszą rzeczą, o której należy pamiętać w kontekście wprowadzania walut fiducjarnych na blockchain (poprzez stablecoiny lub tokenizowane depozyty), jest to, że chyba że rozwiązanie zmienia obecną architekturę płatności, nie osiąga niczego. To krok wstecz. To nie jest jakaś antybankowa ideologia. To praktyczne uznanie, że technologia, kryptografia i zachęty, które tworzą blockchain, są korzystne tylko wtedy, gdy umożliwiają bardziej P2P warstwę rozliczeniową. Jeśli tak nie jest, to jest to bezsensowna złożoność i koszt. Bank nie potrzebuje blockchaina, aby oferować płatności w czasie rzeczywistym 24/7 swoim klientom. Banki oferują tę usługę od dziesięcioleci. Ponadto konsorcjum bankowe (lub rząd) nie potrzebuje blockchaina, aby umożliwić płatności w czasie rzeczywistym 24/7 między bankami. Wiele krajów ma systemy RTP/Szybkich Płatności od dziesięcioleci. Wszystkie obrony, dlaczego rozwiązania z dozwolonym blockchainem mają sens, dostrzegają tylko, że istnieje problem. "Systemy bankowe są zbyt wolne" lub "przelewy bankowe trwają zbyt długo." Ale można rozwiązać oba te problemy w dużym stopniu dzięki szybszym bazom danych i nowym wspólnym infrastrukturze. Blockchain jest korzystny tylko wtedy, gdy jest używany do pozbycia się kogoś - banku, korespondenta lub izby rozliczeniowej. A to dzieje się tylko wtedy, gdy system jest bezzezwolny. Jest powód, dla którego po dekadzie prób i prawdopodobnie ponad miliardzie dolarów zainwestowanych, żadne rozwiązanie z dozwolonym blockchainem nie osiągnęło niczego poza wątpliwymi nagłówkami. Jeśli wciąż mi nie wierzysz, może przekona cię mój (prawdopodobnie) zmarły przyjaciel S.N. Większość ludzi myśli o nim jako o wynalazcy nowej waluty, ale był także uważnym obserwatorem fundamentalnej wady systemów pośredniczonych i dozwolonych: