Interview: Jack, Kaori

Editors:Sleepy.txt

Dit jaar zal de financiële geschiedenis ingaan als het "eerste jaar van stablecoins", dus de huidige drukte is misschien slechts het topje van de ijsberg. Onder water is er een onderstroom die al zes jaar woedt.

In 2019, toen Facebooks stablecoin-initiatief Libra de traditionele financiële wereld als een dieptebom wakker maakte, stond Raj Parekh in het middelpunt van de storm bij Visa.

Als hoofd van de cryptodivisie van Visa maakte Raj de psychologische overgang van de traditionele financiële gigant mee, van afwachten naar binnenkomst, wat een moment van niet-consensus was.

In die tijd bestond de arrogantie van traditionele financiën naast de onvolwassenheid van blockchain. Raj's ervaring bij Visa raakte pijnlijk het onzichtbare plafond van de industrie, niet omdat financiële instellingen niet wilden innoveren, maar omdat de infrastructuur destijds simpelweg geen "wereldwijde betalingen" kon ondersteunen.

Met dit probleem richtte hij Portal Finance op om betere middleware te bouwen voor cryptobetalingen. Na echter een groot aantal klanten te hebben bediend, ontdekte hij dat, ongeacht hoe geoptimaliseerd de applicatielaag was, de onderliggende prestatiebottleneck altijd het plafond was.

Uiteindelijk werd het Portal-team overgenomen door de Monad Foundation, met Raj aan het roer van het betalingsecosysteem.

Naar onze mening is hij de beste kandidaat die niet alleen de bedrijfslogica van de stablecoin-applicatielaag begrijpt, maar ook de onderliggende laag van cryptobetalingen kent, en niemand is geschikter om dit experiment op efficiëntie te beoordelen dan hij.

Niet zo lang geleden spraken we met Raj over de ontwikkeling van stablecoins in de afgelopen jaren. We moeten verduidelijken wat de drijvende kracht is achter de huidige populariteit van stablecoins, of het nu de haalbare grenzen zijn die regelgeving geeft, of de giganten eindelijk bereid zijn te stoppen, of een realistischer boekhouding van winst en efficiëntie.

Belangrijker nog, er ontstaat een nieuwe consensus in de sector dat stablecoins niet alleen activa zijn in de cryptowereld, maar mogelijk de infrastructuur worden voor de volgende generatie liquidatie en kapitaalstromen.

Maar de vraag rijst ook: hoe lang zal deze hitte aanhouden? Welke narratieven zullen worden gefalsificeerd, en welke zullen leiden tot langetermijnstructuren? Raj's perspectief is waardevol omdat hij in plaats van vanaf de kust naar het vuur te kijken, altijd in het water vecht.

In Raj's verhaal verwijst hij naar de ontwikkeling van stablecoins als het "e-mailmoment" van geld, een toekomst waarin geldstroom zo goedkoop en direct is als het versturen van een boodschap. Maar hij gaf ook toe dat hij nog niet echt had uitgevogeld wat dit zou brengen.

Het volgende is Raj's eigen verklaring, samengesteld door Activision Beeating:

Problem first, not technology first.

ik een startpunt voor dit alles moest vinden, denk ik dat het 2019 zou zijn.

Ik zat toen bij Visa en de sfeer in de financiële sector was erg subtiel, en Facebook lanceerde plotseling het Libra stablecoin-programma. Tot die tijd zagen de meeste traditionele financiële instellingen cryptocurrencies als ofwel nerdy speelgoed of speculatieve instrumenten. Maar Weegschaal is anders, het doet iedereen beseffen dat als je niet aan deze tafel zit, er misschien geen plek meer voor je is in de toekomst.

Visa was een van de eerste leden die publiekelijk als partner van het Libra-project werd vermeld, en Libra was destijds heel bijzonder, het was een heel vroege, grote en zeer ambitieuze poging om voor het eerst veel verschillende bedrijven samen te brengen rond blockchain en crypto.

Hoewel het uiteindelijke resultaat niet viel zoals verwacht, was het inderdaad een zeer belangrijk keerpunt, waardoor veel traditionele instellingen encryptie voor het eerst echt serieus konden nemen, in plaats van als een randexperiment.

Natuurlijk was er enorme regelgevende druk, met bedrijven als Visa, Mastercard en Stripe die in oktober 2019 vertrokken.

Maar na Libra begonnen niet alleen Visa, maar ook Mastercard en andere leden van Libra het cryptoteam systematischer te formaliseren. Enerzijds om het partner- en relatienetwerk beter te beheren, en anderzijds om het product echt te maken en het naar een meer holistische strategie te tillen.

Mijn carrière begon op het snijvlak van cybersecurity en betalingen. In de eerste helft van mijn tijd bij Visa bouwde ik vooral een beveiligingsplatform om banken te helpen datalekken, exploits en hacks te begrijpen en erop te reageren, met een focus op risicomanagement.

Tijdens dit proces begon ik blockchain te begrijpen vanuit het perspectief van betalingen en financiële technologie, en ik heb het altijd beschouwd als een open source betaalsysteem. Het meest schokkende is dat ik nog nooit een technologie heb gezien die waarde 24×7 zo hoog over de wereld laat stromen.

Tegelijkertijd zie ik ook duidelijk dat Visa nog steeds afhankelijk is van het banksysteem onderaan, dat vertrouwt op relatief oude technologiestacks zoals mainframe en overboekingen.

Voor mij is het soort open source systeem dat ook "waarde" kan dragen erg aantrekkelijk. Mijn intuïtie was simpel: de infrastructuur waarop systemen zoals Visa in de toekomst afhankelijk zijn, zou waarschijnlijk geleidelijk worden herschreven door systemen als blockchain.

Toen het Visa Crypto-team eenmaal was gevormd, hadden we geen haast meer om de technologie te verkopen. Dit team is een van de slimste, meest hands-on bouwers die ik ooit heb ontmoet. Ze begrijpen zowel traditionele financiën als traditionele betalingssystemen, en hebben daarnaast een diep respect en begrip van het crypto-ecosysteem.

De cryptowereld heeft uiteindelijk een sterke "community-eigenschap", en als je hier iets wilt doen, is het moeilijk om het niet te begrijpen en erin te integreren.

Visa is een betalingsnetwerk, en we moeten ons veel richten op hoe we onze partners, zoals betalingsaanbieders, banken, fintechs, en de efficiëntieproblemen die we hebben in ons grensoverschrijdende afwikkelingsproces versterken.

Daarom is ons idee niet om eerst een bepaalde technologie aan Visa te geven, maar eerst de echte problemen binnen Visa te achterhalen, en vervolgens te kijken of de blockchain die op sommige vlakken kan oplossen.

Als je je richt op de nederzettingslink, zie je een heel intuïtieve vraag: aangezien de kapitaalstroom T+1 en T+2 is, waarom kun je dan geen "tweede niveau nederzetting" bereiken? Als het in enkele seconden kan, wat kan het dan bijdragen aan het kapitaal- en treasuryteam? Als de bank bijvoorbeeld om 17.00 uur sluit, wat als het treasury-team ook 's avonds de afwikkeling kan starten? Een ander voorbeeld is dat weekenden helemaal niet vastzitten, dus wat als ze zeven dagen per week wel kunnen worden gestabiliseerd?

Daarom is Visa later overgestapt op USDC, en besloten we het te gebruiken als een nieuw afwikkelingsmechanisme in het visumsysteem, wat echt past in het bestaande systeem van Visa. Veel mensen begrijpen misschien niet waarom Visa afwikkelingen op Ethereum test. In 2020, 2021 klonk het gek.

Zo is Crypto.com een grote klant van Visa, en in het traditionele afwikkelingsproces moeten Crypto.com elke dag hun crypto-activa verkopen, omwisselen voor fiatvaluta en ze vervolgens via SWIFT of ACH naar Visa overmaken.

Dit proces is erg pijnlijk, allereerst tijd, SWIFT is niet real-time, er zit een tijdsvertraging van T+2 of zelfs langer ertussen. Om te voorkomen dat de afwikkeling in gebreke blijft, moet Crypto.com een grote marge in de bank leggen, wat "pre-kapitalisatie" wordt genoemd.

Het geld had gebruikt kunnen worden om inkomsten te verdienen via zaken, maar nu kan het alleen nog op de rekening liggen om de trage afwikkelingscyclus te overbruggen. We dachten, aangezien Crypto.com's bedrijf op USDC is gebouwd, waarom kunnen we dan niet rechtstreeks met USDC schikken?

Dus zochten we naar Anchorage Digital, een door de federale overheid erkende digitale activabank. We zijn onze eerste testtransactie op Ethereum gestart. Het was een geweldig gevoel toen die USDC werd overgemaakt van Crypto.com's adres naar Visa's adres in Anchorage en de definitieve afwikkeling in enkele seconden werd afgerond.

Infrastructuurgaten

Mijn ervaring met stablecoin-afwikkeling bij Visa deed me pijnlijk beseffen dat de infrastructuur in de industrie te onvolwassen is.

Ik heb betalingen en geldstromen altijd begrepen als een "volledig geabstraheerde ervaring". Als je bijvoorbeeld naar een koffietentje gaat om koffie te kopen, haalt de gebruiker gewoon de kaart, voltooit de transactie en krijgt de koffie; Als de handelaar het geld ontvangt, is het zo simpel. Gebruikers weten niet hoeveel stappen er onderaan plaatsvinden: communiceren met je bank, interactie met het netwerk, transacties bevestigen en afhandelen en afwikkelen...... Deze moeten volledig verborgen en onzichtbaar zijn voor gebruikers.

Dus ik denk dat hetzelfde geldt voor blockchain; het is inderdaad een goede afwikkelingstechnologie, maar uiteindelijk moet het worden geabstraheerd via infrastructuur- en applicatielaagdiensten, zodat gebruikers de complexiteit van de keten niet hoeven te begrijpen.

Daarom besloot ik Visa te verlaten en Portal te starten om een platform te creëren voor ontwikkelaars waarmee elk Fintech-bedrijf toegang krijgt tot stablecoin-betalingen als een API.

Eerlijk gezegd had ik nooit gedacht dat Portal zou worden overgenomen. Voor mij is het meer een gevoel van missie, en ik zie "een open source betaalsysteem bouwen" als mijn levenswerk.

Ik had het gevoel dat als ik on-chain transacties makkelijker te gebruiken kon maken en open source systemen echt in dagelijkse gebruikssituaties kon plaatsen, zelfs als het maar een kleine rol was, dit nog steeds een enorme kans zou zijn.

Onze klanten variëren van traditionele geldtransfergiganten zoals WorldRemit tot vele opkomende neobanken. Maar naarmate het bedrijf zich verdiepte, raakten we in een vicieuze cirkel.

Sommige mensen vragen zich misschien af: waarom koos je destijds voor infrastructuur in plaats van applicaties? Veel mensen klagen immers nu dat "er te veel infrastructuur wordt gebouwd, maar er zijn niet genoeg toepassingen". Ik denk dat er eigenlijk een cyclisch probleem achter zit.

Over het algemeen is er eerst betere infrastructuur, en vervolgens leidt die infrastructuur tot nieuwe toepassingen; Naarmate er nieuwe applicaties ontstaan, leidt dat op zijn beurt tot de volgende ronde van nieuwe infrastructuur. Dit is de "applicatie-infrastructuur" cyclus.

Op dat moment zagen we dat de infrastructuurlaag nog niet volwassen genoeg was, dus vond ik het logischer om met infrastructuur te beginnen. Ons doel is om op twee lijnen parallel te werken, enerzijds om te werken met grote applicaties die al distributie, ecologie en transactievolume hebben, en anderzijds om het voor vroege bedrijven en ontwikkelaars heel eenvoudig te maken om te starten.

In de zoektocht naar prestaties ondersteunt Portal verschillende ketens zoals Solana, Polygon, Tron en meer. Maar na steeds weer rondkijken komen we altijd tot dezelfde conclusie: het ecologische netwerkeffect van EVM (Ethereum Virtual Machine) is te sterk, ontwikkelaars zijn hier, en de liquiditeit is er ook.

Dit vormt een paradox: het EVM-ecosysteem is het sterkst, maar het is te traag en te duur; Hoewel andere ketens snel zijn, is de ecologie gefragmenteerd. We dachten dat als er op een dag een systeem zou zijn dat compatibel is met de EVM-standaard en high-performance, sub-seconde bevestiging, dat de ultieme oplossing voor betaling zou zijn.

Dus in juli van dit jaar accepteerden we de overname van Portal door de Monad Foundation, en ik kreeg ook de leiding over de betalingsactiviteiten bij Monad.

Veel mensen vragen me: is de publieke keten niet overdreven? Waarom hebben we nieuwe kettingen nodig? De vraag zelf kan onjuist zijn, niet "waarom hebben we een nieuwe keten nodig", maar "lost de bestaande keten echt het kernprobleem van betaling op?"

Als je mensen vraagt die echt grootschalig kapitaalbeheer doen, zullen ze zeggen dat het hen het meest gaat om hoe nieuw de keten is of hoe goed het verhaal is, maar of het economische model van de eenheid goed is. Hoeveel kost elke transactie? Kan bevestigingstijd voldoen aan de behoeften van het bedrijf? Is de liquiditeit diep genoeg tussen de verschillende deviezencorridors? Dit zijn zeer reële problemen.

Bijvoorbeeld, sub-seconde finaliteit, wat klinkt als een technische indicator, maar het komt overeen met echt geld. Als een betaling 15 minuten duurt om te bevestigen, is deze niet commercieel verkrijgbaar.

Maar dit alleen is niet genoeg, je moet ook een enorm ecosysteem opbouwen rond het betalingssysteem, stablecoin-uitgevers, deposito- en opnamediensten, market makers, liquiditeitsaanbieders, deze rollen zijn onmisbaar.

Ik gebruik vaak een analogie dat we in het e-mailmoment van geldigheid zitten; weet je nog dat e-mail niet alleen sneller werd geschreven, maar ook in staat was dat informatie binnen enkele seconden naar de andere kant van de wereld kon reizen, wat de manier waarop mensen communiceren revolutioneerde.

Ik zie hetzelfde met stablecoins en blockchain, het vermogen om waarde te dragen met de snelheid van het internet, ongekend in de geschiedenis van de menselijke beschaving. We hebben nog niet eens volledig uitgezocht wat het zal inhouden; het kan betekenen dat de wereldwijde supply chain financiering wordt hervormd, of dat de kosten van overmakingen op nul worden gezet.

Maar de volgende cruciale stap is hoe deze technologie onbedoeld wordt geïntegreerd in YouTube, in elke alledaagse app op je telefoon. Wanneer gebruikers het bestaan van blockchain niet voelen, maar genieten van de geldstroom met de snelheid van het internet, dan beginnen we echt.

Winst in omloop, veranderingen in stablecoin-bedrijfsmodellen

In juli van dit jaar ondertekenden de Verenigde Staten de GENIUS Act en ondergaat het landschap van de industrie subtiele veranderingen. Een soort gracht voordeel dat Circle ooit had opgebouwd begon te vervagen, en de kern hiervan was een fundamentele verschuiving in het bedrijfsmodel.

In het verleden hadden de vroegste stablecoin-uitgevers zoals Tether en Circle een zeer eenvoudige en rechttoe rechtaan bedrijfslogica, waarbij gebruikers geld deden en het geld gebruikten om Amerikaanse obligaties te kopen, en alle gegenereerde rente-inkomsten naar de uitgever gingen. Dit is de regel van het spel in de eerste fase.

Maar nu, als je kijkt naar nieuwe projecten zoals Paxos to M0, zie je dat de spelregels zijn veranderd. Deze nieuwe spelers begonnen de rente-inkomsten die door de onderliggende activa werden gegenereerd rechtstreeks over te dragen aan gebruikers en ontvangers. Het is niet alleen een aanpassing in winstverdeling, ik denk dat het juist een nieuw financieel primitief creëert dat we nog nooit eerder hebben gezien – een nieuwe vorm van geldhoeveelheid.

In de traditionele financiële wereld wordt geld op de bank geplaatst en loopt er alleen rente op wanneer de storting niet beweegt. Zodra je begint met overmaken en betalen, loopt het geld meestal geen rente op tijdens het circulatieproces.

Maar stablecoins doorbreken deze beperking; zelfs als het geld snel stroomt, uitbetaalt en verhandelt, blijven de onderliggende activa interesse genereren. Dit opent een geheel nieuwe mogelijkheid: niet langer alleen stilstaan, maar circuleren is ook ademen.

Natuurlijk bevinden we ons nog in de allereerste experimentele stadia van dit nieuwe model. Ik heb ook teams gezien die agressiever proberen te zijn, met grootschalig beheer van het Amerikaanse ministerie achter de schermen en zelfs van plan om 100% van de interesse aan gebruikers over te dragen.

Dus, wat verdienen ze, vraag je je misschien af? Hun logica is om te vertrouwen op andere toegevoegde waarde producten en diensten rond stablecoins om winst te maken, in plaats van de spread te slikken.

Dus, hoewel het nog maar het begin is, is de trend na de GENIUS Act heel duidelijk: elke grote bank, elk groot fintechbedrijf, denkt serieus na over hoe ze in het spel kunnen komen. Het toekomstige stablecoin-businessmodel zal nooit stoppen bij simpelweg geld sparen en rente verdienen.

Naast stablecoins hebben nieuwe cryptobanken dit jaar ook veel aandacht gekregen, en gecombineerd met de relevante ervaring met het doen van betalingen in het verleden, denk ik dat er een kernverschil is tussen traditionele Fintech en crypto-Fintech.

Fintechs van de eerste generatie, zoals Nubank in Brazilië of Chime in de Verenigde Staten, zijn gebouwd op inheemse bankinfrastructuur in hun respectievelijke markten. Het is afhankelijk van het lokale banksysteem. Dit leidt onvermijdelijk tot het resultaat: de serviceobjecten zijn beperkt en kunnen in feite alleen lokale gebruikers bedienen.

Maar als je producten bouwt op basis van stablecoins en blockchain, verandert alles volledig.

Je bouwt eigenlijk een product op een wereldwijde betalingsrail, iets wat we nog nooit in de geschiedenis van de financiële wereld hebben gezien. De verandering die dit met zich meebrengt is ontwrichtend, en je hoeft niet langer een Fintechbedrijf met één land te zijn. Vanaf dag één kunnen we een nieuwe wereldwijde bank opbouwen voor multinationale en zelfs wereldwijde gebruikers.

Dat is wat ik denk dat het grootste ontgrendelingspunt is, en in de hele geschiedenis van fintech hebben we wereldwijd bijna nooit een start op dit niveau gezien. Dit model leidt tot een geheel nieuwe groep oprichters, bouwers en producten die niet langer beperkt zijn door geofencing en vanaf de eerste regel code de wereldmarkt targeten.

De toekomst van agentenbetalingen en high-frequency finance

Als ik zou vragen wat mij het meest enthousiast maakt in de komende drie tot vijf jaar, dan is dat de combinatie van AI Agent (Agentic Payments) en High Frequency Finance (High Frequency Finance).

Een paar weken geleden hielden we een hackathon in San Francisco over het onderwerp AI en cryptocurrency. Er zijn veel ontwikkelaars opgedoken, zoals een project dat het Amerikaanse voedselbezorgplatform DoorDash combineert met on-chain betalingen. We beginnen hier al tekenen van te zien, en agenten worden niet langer beperkt door menselijke verwerkingssnelheid.

Op systemen met hoge doorvoersnelheid verplaatsen agenten fondsen en voltooien transacties zo snel dat het menselijk brein ze mogelijk niet in realtime kan begrijpen. Het is niet alleen een kwestie van sneller worden, het is een fundamentele verschuiving in workflows: we bewegen van "menselijke efficiëntie" naar "algoritmische efficiëntie" en uiteindelijk naar "agent-efficiëntie."

Om deze efficiëntieovergang van milliseconden naar microseconden te ondersteunen, moet de onderliggende blockchainprestatie sterk genoeg zijn.

de accountformulieren van gebruikers samen. Vroeger waren je beleggings- en betalingsrekeningen gescheiden, maar nu vervaagt deze grens.

Dit is eigenlijk een logische keuze op productniveau en wat giganten als Coinbase het meest willen doen. Ze willen jouw "Everything App" zijn, geld storten, munten kopen, aandelen kopen en zelfs deelnemen aan voorspellingsmarkten, allemaal op hetzelfde account. Op deze manier kunnen ze gebruikers stevig opsluiten in hun eigen ecosysteem en geen deposito's en gedragsgegevens aan anderen overdragen.

Daarom is infrastructuur nog steeds belangrijk. Want alleen door de componenten van crypto echt te abstraheren, kunnen DeFi-transacties, betalingen en winstopbrengsten worden gecombineerd tot een uniforme ervaring, en gebruikers nauwelijks de complexiteit erachter voelen.

Sommige van mijn collega's hebben een sterke achtergrond in high-frequency trading en zijn gewend om op grote schaal te handelen op CME of aandelenbeurzen met systemen met zeer lage latentie. Maar ik ben niet enthousiast om door te gaan met handelen, maar om dit rigoureuze engineering- en algoritmegedreven besluitvormingsmechanisme over te brengen naar de dagelijkse financiële workflows van de echte wereld.

Stel je een financieel leider voor die multinationale fondsen beheert die enorme geldbedragen moeten beheren verspreid over verschillende banken over meerdere valutaparen. Vroeger vereiste dit veel handmatige planning, maar in de toekomst, als LLM's worden gecombineerd met high-performance public chains, kan het systeem automatisch grootschalige algoritmische handel en fondsplanning achter de schermen uitvoeren, waardoor de hele fondsbeheeroperatie winstgevender wordt.

Abstraheer de mogelijkheden van "high-frequency trading" en migreer ze naar meer verschillende werkzaamheden in de praktijk. Dit is niet langer een patent voor Wall Street, maar stelt algoritmen in staat om elke cent van een bedrijf met zeer hoge snelheid en schaal te optimaliseren, wat een nieuwe categorie is waar je in de toekomst echt naar uit kunt kijken.