NGC 6789 is een van die ontdekkingen die astronomen dwingen om de voetnoten in hun leerboeken te herschrijven. De meeste dwergstelsels in kosmische leegtes zouden "dood" moeten zijn: oud, rood en verstoken van het koude waterstofgas dat nodig is om nieuwe sterren te maken. De Lokale Leegte — de enorme onderdichte bubbel waar we dichtbij zitten — is daar een bijzonder voorbeeld van. Het is ongeveer 150–200 miljoen lichtjaar breed en bevat ~60 % minder stelsels dan gemiddeld kosmisch vastgoed. Alles wat daar leeft, zou miljarden jaren geleden zijn brandstof voor stervorming moeten hebben uitgeput. Toch, toen onderzoekers NGC 6789 bekeken met de Canada-France-Hawaii Telescope en vervolg spectroscopie, vonden ze heldere, blauwe sterrenclusters en H II-regio's die gloeiden met geïoniseerd waterstof — duidelijke tekenen van sterren die in de afgelopen paar honderd miljoen jaar zijn geboren. Ongeveer 4 % van zijn stellair massa is zo jong, wat verbazingwekkend is voor een bewoner van de leegte. De twee leidende (en beide ongemakkelijke) verklaringen op dit moment zijn: Primordiale gasbehoud: Op de een of andere manier heeft dit kleine stelsel een reservoir van ongerept, metaalarm waterstof 13 miljard jaar lang intact gehouden, beschermd tegen de gebruikelijke verwarmings- en expulsie-mechanismen. Dat is extreem moeilijk te doen zonder de donkere-materiedynamiek die we niet volledig begrijpen. Late-time accretie vanuit de leegte: Uiterst diffuse filamenten van intergalactisch gas — te dun om direct te zien — zouden kunnen binnendruppelen en schokken in stervormende wolken wanneer ze het stelsel raken. Dat zou vereisen dat de leegte minder leeg is dan onze huidige modellen voorspellen. Hoe dan ook, NGC 6789 is een levend tegenvoorbeeld van het idee dat de omgeving volledig het lot dicteert. Het is een koppig klein stelsel dat weigerde te sterven in de kosmische woestijn. Ontdekkingen zoals deze zijn waarom leegtes, ooit afgedaan als saai, nu enkele van de meest opwindende grenzen in de extragalactische astronomie zijn. Soms houdt het universum zijn beste geheimen op de leegste plaatsen.