Wanneer technologie ons leven verrijkt, trekt het ook iets weg. Bijvoorbeeld, de profeten van het Internet in de jaren '90 vertelden ons dat het Web ons bewustzijn zou uitbreiden door ons te verbinden met miljoenen mensen over de hele wereld. Dat bewustzijn werd echter gestolen van andere delen van ons leven. Een oud persoon die moderne 'telefoon zombies' op de stoep tegen elkaar ziet botsen, zou hen beschouwen als volkomen disconnected van bewustzijn. We zijn geen goden met een oneindig vermogen om onze zintuigen tegelijkertijd op een oneindig aantal dingen te richten. Dus, wanneer iets nieuws een aanspraak doet op onze eindige aandacht, moet iets anders wegvallen. In dit geval wat wegvalt is de verbinding met onze omgeving, met onze lichamen, of met onze familie die een meter verderop aan de eettafel zit.

Er is een voortdurend debat over de vraag of AI's net zo slim kunnen zijn als mensen, maar gezien het feit dat AI's duidelijk zijn ontworpen om onze hersenfuncties te vervangen en ons daardoor langzaam dommer te maken door gebrek aan hersengebruik, wordt de lat voor het overtreffen van menselijke intelligentie in de loop van de tijd steeds lager

Ik heb het gevoel dat er bij veel mensen een groeiend gevoel is, dat zij - en de overgrote meerderheid van de mensheid - slechts toeschouwers zijn van de acties van 'Grote Mannen'. Je wordt 's ochtends wakker en ziet wat de Grote Mannen hebben besloten met je leven te doen. Zelfs de aanhangers van die mannen lijken een passieve rol op zich te nemen om hen aan te moedigen, of hun acties te interpreteren als waarzeggers die de botten interpreteren Dit gevoel van passiviteit wordt weerspiegeld in de psyche van de Grote Mannen, die in de illusie leven dat hun eigen acties inderdaad de wereld vormen, dat ze goddelijke goden zijn die in hun eentje een complex systeem kunnen hervormen, in plaats van louter het resultaat van dat systeem te zijn Een ding dat je echter altijd moet weten over goden, is dat we ze creëren. We gaan de illusie binnen dat onze collectieve keuzevrijheid eigenlijk een extern wezen is, en praten dan over dat externe wezen als degene die de touwtjes in handen heeft. Wanneer dat externe wezen toevallig een echt mens is, kunnen ze de projectie gaan geloven en denken dat ze eigenlijk een almachtige god-koning zijn. Dat is geen teken van kracht van hun kant - dat is een teken dat ze te zwak zijn om de illusie die op hen wordt geprojecteerd te overwinnen en erdoor zijn overspoeld

VC's financieren geen AI's om de waarheid te produceren. Ze financieren ze om winst te maken. Vanuit een evolutionair perspectief is de test van geschiktheid die op een AI wordt toegepast niet of het je dingen kan vertellen die waar zijn. Het is of het de winst van de bedrijfssector kan verhogen. Dus, de AI overleeft alleen niet wanneer het niet in staat is om winst te produceren, niet wanneer het niet in staat is om waarheid te produceren. AI's zijn dus geen 'Denkmachines'. Het zijn Winstmachines die toevallig kunnen denken.

@cedric_durand Goed om je weer te ontmoeten in Hamburg

Ik waardeer de academische wereld enorm, maar ik heb een moeilijke relatie ermee. Hier is waarom Academici zijn specialisten, en specialisten verliezen vaak het zicht op waar ze staan ten opzichte van de rest van de samenleving. Stel je voor dat je een specialist bent die Level 50 heeft bereikt in een specifiek onderwerp, terwijl de gemiddelde persoon ergens rond Level 0-10 zit. Stel je nu voor dat er iemand is die probeert te helpen degenen die op Level 0-10 zitten om naar Level 20-30 te komen. Wanneer een academicus zo'n persoon tegenkomt, zeggen ze vaak dingen als: 'nou, op Level 40 hebben we aangetoond dat er eigenlijk meer nuance aan de kwestie is. Heb je X, Y en Z niet gelezen?!' Op dit punt wil ik ze schudden en zeggen: 'heb je enige interesse in het helpen van iemand van Level 0 naar Level 20, want het duwen van Level 40 naar hen toe is een zekere manier om ze te laten terugdeinzen en zich terug te trekken naar Level -10.'

Technologie doet veel dingen, maar één ding dat het nooit doet, is tijd besparen. Het vermindert ofwel het aantal werknemers, terwijl de productiviteit van de overgebleven werknemers wordt vergroot, zodat minder mensen die dezelfde hoeveelheid werk verrichten als voorheen, dezelfde totale hoeveelheid producten als voorheen in dezelfde tijd kunnen produceren. Of het behoudt het aantal werknemers, zodat hetzelfde aantal mensen meer producten in dezelfde tijd kan produceren. Of het de eerste of de laatste is, hangt af van hoeveel groeipotentieel er in de economie is. Als je tegen een groeiwand bent gestoten, zal technologie gewoon werkloosheid creëren. Als dat niet het geval is, kan het nieuwe productie ontsluiten. In beide gevallen zal het nooit hetzelfde aantal mensen behouden terwijl ze dezelfde hoeveelheid producten kunnen produceren terwijl ze minder werk doen. Dus de volgende keer dat je een van die verdomde futuristen uit Silicon Valley ziet die illusoire verhalen vertellen over AI die ons bevrijdt van werk, moet je het zien voor wat het is: propaganda.

Er is iets nogal schurends aan de imperiale hegemonie van de wereld die deze 'arme ik'-act opvoert, klaagt over hoeveel het voor de wereld doet, en hoe moeilijk het is om het te doen Het is een beetje irritant hoe 's werelds grootste begunstigde van goederen die door andere mensen in andere landen zijn gemaakt, die andere landen graag presenteert als 'free-riders' Het is nogal irritant hoe 's werelds machtigste leger zichzelf presenteert als 'het bieden van veiligheid', alsof het de wereld een plezier doet in plaats van markten en territoria veilig te stellen voor zijn eigen economische en culturele dominantie Weet je, het is net als Romeinen in het oude Gallië, die zeiden: 'Je moet dankbaar zijn, anders stoppen we met het bieden van hulp en veiligheid'

Debatten over 'de-growth' zijn erg verhit en de Degrowth-beweging wordt vaak aangevallen door zowel conservatieven als linkse mensen Ik pretendeer niet een oplossing voor het debat te hebben, maar laat me iets toevoegen voor alle partijen om over na te denken: Als je 'vooruitgang' definieert als groei, dan lijkt de-growth 'anti-vooruitgang' Als we 'groei' echter definiëren als 'het proces waarbij de meerderheid van de wereld zwoegt op het werk, rennend op een loopband van een ratrace om de eindjes aan elkaar te knopen terwijl een handjevol zakelijke elites waanzinnig rijk wordt', dan is het niet bepaald een utopie die moet worden nagestreefd Met dat in gedachten zouden we kunnen voorstellen om 'vooruitgang' te herdefiniëren als 'een proces waarbij mensen aan de onderkant stoppen met zwoegen voor degenen aan de top, en middelen herverdelen om meer chill-out aan de onderkant mogelijk te maken' Met die herdefiniëring ziet 'de-growth' er ineens een stuk minder eng uit

Als mensen bouwen we woorden, en nieuwe woorden kunnen op elk moment worden gebouwd, maar woorden kunnen worden ontworpen voor doeleinden die verder gaan dan het overbrengen van betekenis Neem een woord als 'entomofagie'. Het betekent gewoon 'insecten eten'. Dit woord heeft een eerder slecht gedefinieerd ding niet verduidelijkt: het samengestelde woord 'insecteneten' werkt veel beter. Maar het doel van 'entomofagie' ging nooit over het verduidelijken van de betekenis. Het gaat, net als veel andere woorden uit de academische wereld, grote bedrijven en wetenschap, over het signaleren van de insiderstatus binnen een exclusieve club Ik heb dit ervaren toen ik in de financiële wereld werkte, die vol zit met jargontermen die uitsluitend dienen om een aura van ontoegankelijkheid voor buitenstaanders te creëren, en een gloed van exclusiviteit voor insiders. De term 'liquiditeit' is bijvoorbeeld eigenlijk verdomd nutteloos om te beschrijven wat het in de financiële wereld probeert te beschrijven, maar financiers gebruiken het graag In feite zijn dit soort woorden gebouwd als verdediging tegen buitenstaanders, en hun enige functie is om iets over de gebruiker te signaleren. Net zoals je een geheime deurklop en een wachtwoord hebt om de zalen van een geheime sekte binnen te gaan, worden deze woorden gebruikt als sleutels om nichegemeenschappen binnen te gaan. Je krijgt toegang tot de academische conferentie door woorden als 'subjectiviteit' en 'affect' te gebruiken, net zoals je toegang krijgt tot high finance door zinnen als 'long gaan' te gebruiken in plaats van 'kopen'