Een humanoïde robot heeft net 106 km gelopen van Suzhou naar Shanghai. Het heeft een wereldrecord gevestigd. Maar hier is wat echt belangrijk is. De robot kon alleen 's nachts lopen. Tussen 22.00 en 06.00 uur. Waarom? Veiligheidszorgen. Onduidelijke verkeersrechten. Geen oplaadinfrastructuur langs de weg. Het kan rode lichten herkennen, maar weet niet wanneer ze groen worden. Het heeft een ondersteunend voertuig nodig dat erachteraan rijdt voor batterijwissels. Het team moest "semi-autonome" modus gebruiken in plaats van volledige autonomie. Dit is de echte kloof tussen labdemonstraties en inzet. Een robot laten springen en achterwaartse sprongen laten maken is indrukwekkend. Het betrouwbaar laten lopen van een robot gedurende uren in onvoorspelbare omstandigheden is techniek. De robot is tijdens de hele reis niet één keer gevallen. Dat is vooruitgang. Maar de samenleving is nog niet klaar. Geen oplaadstations. Geen duidelijke regels. Geen juridisch kader voor waar robots zouden moeten lopen. We bouwen humanoïde robots voor de echte wereld. Maar de echte wereld is niet gebouwd voor humanoïde robots.