Ik kwam een fascinerend idee tegen in de podcast van @lulumeservey: De slimste verdediging tegen een aanval van een concurrent komt uit de natuurkunde. Als je startup bekritiseerd wordt, wil je natuurlijk terugsteken op het exacte punt van kritiek. Als ze je prijs aanvallen, wil je je prijs verdedigen. Als ze een functie aanvallen, wil je die functie verdedigen. Weersta die drang. Waarom doorboort een naald de huid terwijl een vinger dat niet doet, zelfs niet met dezelfde hoeveelheid kracht? Dit komt omdat Druk = Kracht / Oppervlakte (P = F/A). Als het gebied toeneemt, neemt de druk af. Wanneer een concurrent je aanvalt, passen ze geconcentreerde kracht toe op een klein punt. Dit creëert maximale druk. Alleen reageren op dat specifieke punt werkt niet. Je moet het oppervlak vergroten. Dat doe je door de context te verbreden. Ze twijfelen niet alleen aan je duurzaamheid, maar dagen de milieunormen van elk Amerikaans bedrijf uit. Het omgekeerde is ook waar. Wanneer je je positioneert tegen een gevestigde speler, is de fout proberen op elk front te winnen. Kies er één. Minimaliseer het oppervlak om de druk te maximaliseren. Blockbuster had duizenden winkels en bood levering van films op dezelfde dag aan. Netflix wist dat het daar niet kon concurreren, dus deed het dat niet. In plaats daarvan viel Netflix het ene aan waar iedereen een hekel aan had: te late kosten. Blockbuster verdiende ongeveer $800 miljoen per jaar aan hen, wat het verdedigen van te late kosten behoorlijk ongemakkelijk maakte. Netflix hield het simpel: betaal maandelijks, geen te late kosten, films komen naar je toe. Ze hoefden Blockbuster niet op alles te verslaan. Ze concentreerden zich op het ene waar mensen om gaven. Vergeet niet: >Wanneer je jezelf verdedigt, verbreed de lens. >Wanneer je aanvalt, verscherp de focus.

BlackBerry had recordomzet in 2011: $19B. Hun rapporten zeiden: "We winnen." Maar ze negeerden leidende indicatoren, zoals mediaconsumptie op grotere schermen. BlackBerry verdween (ik mis nog steeds hun toetsenbord). Een draad over 'Leidende Metrics':

"Dit is gewoon een GPT-wrapper." Een veelgehoorde uitspraak in Silicon Valley. Zelfs Perplexity (nu gewaardeerd op $20B) werd niet lang geleden gezien als een GPT-wrapper. Maar iedereen heeft het hier mis. Elke nieuwe technologie of dienst gebruikt bestaande technologie en infrastructuur als een pilaar. Bedrijven zoals Uber konden niet bestaan zonder Google Maps. Maar kan Uber een Maps-wrapper worden genoemd? Er is geen behoefte om de kookplaat opnieuw uit te vinden als je een restaurant wilt beginnen. De taak van een oprichter is om de problemen van gebruikers zo effectief op te lossen dat ze zich niet kunnen voorstellen terug te gaan naar de oude manier. "Maximale waarde voor de gebruiker" is de mantra. Gebruikers geven nauwelijks om welke onderliggende technologie wordt gebruikt. Waar ze wel om geven, is of de output (tekst, code, dia of afbeelding) nauwkeurig was en of de geboden oplossing nuttig was. Je moet de beste technologie gebruiken om het werk gedaan te krijgen. Bedrijven kunnen een goedkoop, snel model gebruiken voor opmaak, een redeneermodel voor logica en een zoekindex voor retrieval. Ze routeren verkeer intelligent in milliseconden. De "wrapper" analogie gaat ook uit van afhankelijkheid van één leverancier. Echter, sterke applicatielaag kunnen modellen verwisselen, net zoals batterijen kunnen worden vervangen. Generieke apps werken niet. De winnaars zijn degenen die zich verdiepen in de pijnlijke, saaie details van een specifieke workflow. Als een bedrijf diep in de gebruikersworkflow integreert, wordt het infrastructuur. Het product wordt verankerd door distributie, integraties, ontwerp, feedbackloops en vertrouwen. En je kunt daar alleen komen door alle bestaande technologie zo goed mogelijk te benutten om het probleem op te lossen dat je voor ogen hebt voor gebruikers. "Als ik verder heb gekeken, is het omdat ik op de schouders van reuzen heb gestaan" - Newton