Orbital Power dla obliczeń jest bliżej parytetu z ziemskim niż większość się spodziewa ⚡🛰️📉 W części 2 naszej serii o obliczeniach orbitalnych, przewidzieliśmy koszt $/W zasilania obliczeń na wysokiej orbicie ziemskiej (HEO). Przy kosztach ~2,000 $/kg do HEO, koszty zasilania i chłodzenia wynoszą ~18-26 $/W; około 2× ~12 $/W jako benchmark dla ziemskich centrów danych. Pod reusowalnym Starshipem z orbitalnym tankowaniem, koszt dostarczenia do HEO szybko spada. Modelowaliśmy trzy różne architektury satelitów i miejsca, w których osiągają parytet z ziemskimi benchmarkami, pod względem kosztów startu... Parytet satelity Starlink w HEO: ~500 $/kg do HEO Parytet Starlink zoptymalizowanego pod kątem obliczeń (standardowe PV) w HEO: ~1,000 $/kg do HEO Satelita technologii Thin-PV 'Frontier': ~500 $/kg do HEO Przy 100 $/kg do HEO: moc orbitalna osiąga 6-9 $/W, przewyższając Ziemię o 25-50%, w zależności od architektury. Czynniki i założenia: 1️⃣ W/kg podsystemu zasilania + chłodzenia (Starlink: 107 → Zoptymalizowany pod kątem obliczeń: 160 → Thin-PV 'Frontier': 250) 2️⃣ Koszt sprzętu zasilania + chłodzenia $/W w skali (Aktualny Starlink: 6.1 → Zoptymalizowany Starlink: ~5.0 → Thin-PV: ~9.0) 3️⃣ Korzyść ze światła słonecznego w HEO (~95% vs ~65% w LEO) oraz wyższa efektywność PV (~30% w przestrzeni vs ~20% na Ziemi). Trzy architektury satelitów zachowują się różnie: 🔴Thin-PV Frontier (wygrywa tylko przy drogim starcie) Thin-PV jest najtańszy przy wysokich kosztach startu, ponieważ jego wysoka W/kg minimalizuje karę za start, ale gdy koszt startu spadnie poniżej ~500 $/kg, jego wysoki koszt sprzętu $/W czyni go najdroższą opcją. ⚫️Klasa Starlink (stabilna baza) Sprzęt klasy Starlink staje się mniej więcej równy kosztom zasilania ziemskiego przy ~500–600 $/kg do HEO, bez potrzeby redesignu....