Q: Najbardziej uznawana gra w historii? A: Warcraft: Orcs & Humans (1994) Tak, mój panie. Mój władco? Tak, tak, tak. Twoja wola, panie? Twoje polecenie? Gracze zbierają złoto, budują bazy, eksplorują, trenują armie i podbijają w 24 misjach w ramach kampanii. Zainspirowana Dune II, zapoczątkowała kultową franczyzę Blizzarda. Ludzie bronią Azeroth przed najeżdżającymi orkami z ciemnego portalu. Klasyczna opowieść o dobru kontra złu, o świetle kontra ciemności... o ludziach kontra orkami. Opowieść tak stara jak czas. A propos czasu, tęsknię za grami z lat 90.

Jeszcze 6 dni wolnego, zanim praca znów się zacznie, więc wiem, co będę robić - uruchomię mój dobry stary 486 i wpiszę dune2.exe Dune II, stworzona przez Westwood Studios (1992), to znakomita gra strategiczna w czasie rzeczywistym, uważana za kamień węgielny gatunku. Osadzona w uniwersum Diuny Franka Herberta, gracze kontrolują jedną z trzech frakcji: Dom Atreides, Harkonnen lub Ordos; walcząc o dominację nad bogatą w przyprawy planetą Arrakis. Gra wprowadziła mechaniki takie jak zarządzanie zasobami, budowanie baz i produkcję jednostek, kładąc fundamenty pod klasyki RTS (Command & Conquer, Warcraft, Starcraft). Gracze zbierają przyprawy, budują rafinerie i dowodzą armiami, balansując strategię oraz ruchy i walki armii w czasie rzeczywistym. Doskonała rozgrywka, znakomita ścieżka dźwiękowa i ikoniczna grafika pixel-art uczyniły Dune II ponadczasowym klasykiem. Więc teleportuję się z powrotem do 1992 roku, do zobaczenia tam!

Archon: Światło i Ciemność (1983), opracowane przez Free Fall Associates, to znakomita gra strategiczna łącząca taktykę przypominającą szachy z walką w stylu arcade. Dwie frakcje, Światło i Ciemność, walczą na planszy 9x9. Każda strona kontroluje unikalne jednostki fantasy (rycerze, czarodzieje, smoki) z różnymi zdolnościami. Ruchy figur odbywają się zgodnie z zasadami inspirowanymi szachami, ale zdobywanie polega na walkach w czasie rzeczywistym, w których gracze kontrolują swoją jednostkę w pojedynku. Kilka punktów mocy i kontrola planszy dodają strategicznej głębi. Hybrydowa rozgrywka Archona, świetna grafika (pamiętaj, że to wydano w 1983 roku!) oraz doskonały tryb wieloosobowy uczyniły go klasykiem. Moje późniejsze zainteresowanie szachami jest w pewnym stopniu bezpośrednio związane z Archonem. W tamtym czasie było to naprawdę wspaniałe doświadczenie i doskonały przykład ducha gier z wczesnych lat 80., z nowatorskimi/unikalnymi koncepcjami.