Mijn 68-jarige cliënt zei iets dat me stilhield: "De laatste 20 jaar voelden als 5. Ik kan me het meeste niet herinneren." Dit is wat de neurowetenschap zegt over waarom de tijd versnelt naarmate we ouder worden—en het ene ding dat het vertraagt: Op 10-jarige leeftijd is één jaar = 10% van je leven. Alles is nieuw. Op 68-jarige leeftijd is één jaar = 1,5% van je leven. Dezelfde routine al 40 jaar. Wanneer alles routine is, vervaagt de tijd. Je hersenen coderen geen herinneringen. Maar nieuwe ervaringen? Die rekken de tijd. Laten het weer rijk aanvoelen. Hij begon schilderlessen te nemen. Italiaans te leren. Vrijwilligerswerk te doen bij een voedselbank. "Ik voel me weer levend. De weken voelen nu echt lang aan." Één nieuwe ervaring per maand kan letterlijk veranderen hoe je de tijd ervaart. De toepassing: Stop met het kijken naar dezelfde shows. Volg een kookcursus. Bezoek dat museum waar je al 10 jaar langsrijdt. Routine steelt je jaren. Vernieuwing geeft ze terug.