Naukowcy z MIT właśnie udowodnili, że inżynieria promptów to umiejętność społeczna, a nie techniczna. A to odkrycie burzy wszystko, co myśleliśmy, że wiemy o pracy z AI. Przeanalizowali 667 osób rozwiązujących problemy z AI. Użyli statystyki bayesowskiej, aby wyizolować dwie różne umiejętności w każdej osobie. Umiejętność rozwiązywania problemów samodzielnie. Umiejętność rozwiązywania problemów z AI. Oto, co zburzyło cały framework. Te dwie umiejętności ledwo się korelują. Bycie genialnym rozwiązywaczem problemów samodzielnie nie mówi prawie nic o tym, jak dobrze będziesz współpracować z AI. To są oddzielne, mierzalne, niezależnie funkcjonujące umiejętności. Co oznacza, że każdy kurs inżynierii promptów, każdy mega-szablon promptów, każdy wątek "10 trików na lepsze wyniki" zasadniczo źle rozumie, co tak naprawdę dzieje się, gdy osiągasz dobre wyniki. Szablony działają. Ale nie z powodu, o którym wszyscy myślą. Działają, ponieważ przypadkowo zmuszają cię do ćwiczenia czegoś zupełnie innego. Umiejętność, która rzeczywiście przewiduje sukces z AI, nie dotyczy słów kluczowych, struktury ani formatowania łańcucha myślenia. To teoria umysłu. Twoja zdolność do modelowania tego, co inny agent wie, nie wie, wierzy, potrzebuje. Antycypowanie ich dezorientacji, zanim się wydarzy. Łatanie luk informacyjnych, których nawet nie zdawałeś sobie sprawy, że istnieją. A oto część, która całkowicie zmienia zasady gry: udowodnili, że to nie jest statyczna cecha, którą albo masz, albo nie. To dynamiczne. Aktywowane. Coś, co włączasz i wyłączasz. Zmiany z chwili na chwilę w tym, ile wysiłku poznawczego wkładasz w przyjmowanie perspektywy, bezpośrednio zmieniają jakość odpowiedzi AI na poszczególne prompt. Co oznacza, że kiedy naprawdę zatrzymasz się i pomyślisz "co ta AI musi wiedzieć, co ja biorę za pewnik" w odniesieniu do jednego konkretnego pytania, otrzymujesz mierzalnie lepsze odpowiedzi na to pytanie. ...