Bu yeterince ileri gitmez! Bankalar burada koruma için savunuyorsa, anlaşmanın kendi payını tuttuklarını görürdük sanırız. Ancak, bazı istatistikleri açıklayayım: En büyük 20 banka, Amerika'daki banka mevduatlarının yaklaşık %70'ini oluşturuyor. Her açıdan toplum bankaları bu tartışmada büyük ölçüde önemsiz, o 20 banka süper çoğunluk. En büyük 20 banka, tüketicilere bu mevduatlar için ortalama %0,1 civarında ödeme yapıyor. En büyük 20 banka ayrıca toplam bilançolarının %20'sinden azını konut ipotekleri ve küçük işletme kredilerine ayırıyor. Biliyorsun, ana cadde. Bunun yerine ne yapıyorlar? Faiz kazançlarını mevduatçılara ödemek yerine cebine alıyorlar ve ana caddelere değil, ticari gayrimenkul milyarderlerine ve hedge fon yöneticilerine kredi veriyorlar. Neden buna tolere ediyoruz? Neden onlara, öncelikle zaten süper zenginlere fayda sağlamak için aşırı finansizasyonun toplum için olumlu bir şeymiş gibi lobi yapmasına izin veriyoruz? Bu yüzden biraz daha radikal bir önerim var: Glass-Steagall'ı geri getir ve büyük bankaları dağıt. Eğer topluluk bankaları gibi lobi yapmak istiyorlarsa? Onları tekrar topluluk bankalarına dönüştürelim.