Hindistan'a ilk geldiğimde 20 yaşındaydım, sadece huzursuz bir zihin ve Delhi'deki bir arkadaşımdan aldığım eski bir Enfield'la tozlu bir öğleden sonra binmeyi öğrettim. Paramı aldı, Florida'ya geri uçtu ve bana bir kural bıraktı: çarpma ve sadece sıcak ve dumanlı havada hayatta kalmak istiyorsan sabah 2–6 arasında bin. Bir şekilde, bu sonrasında olan her şey için bir felsefe haline geldi. Ülkeyi bir rüya içindeki çocuk gibi geçtim — Kalküta'dan Delhi'ye, oradan Rishikesh'e — gerektiğinde bisikletle uyudum, uyanık kalmak için chai tezgahlarının peşinden koştum, gücü yettiğinde motosikleti trenlere attım. Ganj'da yüzdüm, su gibi hareket eden yaşlılarla yoga yaptım, arka sokak dükkanlarından vinil aldım, sadece yirmili yaşlarının izin verdiği şekilde aşık oldum ve parlayan köy internet kafelerinden anneme uzun ve kafa karıştırıcı e-postalar yazdım. Gujarat'ta deprem yardımına yardım etmek, yabancıların evlerinde thalis yemek ve "Kem Cho" ile "Majama" öğrenmek için yeterince durdum. Hindistan bana sadece bağımsızlığı öğretmedi — yaratıcı olarak beni açtı. Bana doğaçlamanın kendi disiplini olduğunu, kaybolmanın bir eğitim biçimi olduğunu gösterdi. Yıllar sonra kafe bilgisayarlarında izlediğim sanatçılarla iş birliği yapmak için tekrar davet edileceğimi hiç hayal etmemiştim — SRK gibi oyuncularla çalışmak, "Lean On" gibi milyarlarca izlenmeyi aşan videolar yapmak, Leh ve Varanasi'de ruhani yan görevlerde neredeyse ölmek, Bollywood aşklarına aşık olmak ve her garip dönüşün bir anlamı olduğuna inanmak. Yirmi beş yıl sonra bu yollara geri döndüm, çok daha yeni bir Enfield ile günde dokuz saat boyunca Himalayalar boyunca bindim. Ve sonra — mükemmel — Goa'daki devasa bir Enfield festivalinde sahne aldım ve ardından bir motosiklet garajında kutlama yaptım, sanki zaman kendi kendine geri dönmüş gibi. Yirmi on yıl Hindistan'ı ve beni de değiştirdi. Ama her geri döndüğümde aynı gerçeği hissediyorum: büyüme, bilinmeyene teslim olduğunda, yol sana herhangi bir sınıftan daha fazlasını öğrettiğinde gerçekleşir. Hindistan benim başlangıcımdı. Ve bir şekilde hâlâ öyle.