Ostatnio przeczytałem raport prasowy o pięćdziesięcioletnim Kalifornijczyku, który stracił 1 milion dolarów w oszustwie zwanym "pig butchering". Oczywiście takie sytuacje zdarzają się często, chociaż kwoty zazwyczaj są znacznie mniejsze. Luźna myśl: kilka instytucji zawiodło, pozwalając na to.

Zgodnie z artykułem, fundusze zaczęły się na koncie emerytalnym w biurze maklerskim, *nieujawniony krok pośredni*, następnie kupił Ethereum i przeniósł je do operacji oszustwa, która przekształciła je w Tether.

Ten nieujawniony krok pośredni musi być albo a) amerykańska giełda pozwoliła komuś na wewnętrzny transfer kryptowalut do zewnętrznego, co wydaje mi się bardzo mało prawdopodobne, albo b) transfery giełdowe do banku, transfery bankowe do krajowej giełdy, giełda pozwala na zakup ETH, transfer ETH na zewnątrz

Na najbardziej prawdopodobnej ścieżce liczę trzy regulowane instytucje finansowe, z których wszystkie miały odpowiedzialność wobec tego klienta oraz inne obowiązki, aby nie ułatwiać przestępczości.

Częstym elementem skryptów oszustw jest informowanie ofiary, jakie słowa użyć przeciwko ich instytucjom finansowym, aby pokonać przeszkody. Mimo to, mając trzy szanse, to powinno być zablokowane.

Często toczy się dyskusja na temat nieobwiniania ofiar. Nie spekulując na temat okoliczności tej konkretnej osoby, wiele oznak oszustw ma brudne ręce lub będą zmuszone czuć, że mają brudne ręce, jako część operacji oszustwa.

Ale niezależnie od tego, czy ręce są czyste, czy nie, instytucje finansowe mają tutaj obowiązek. To zarówno obowiązek prawny, jak i, moim zdaniem, moralny.

Czasami ludzie opowiadają się za laissez faire i mówią, że prawie emeryt z milionem dolarów na koncie po prostu musi podejmować lepsze decyzje. Pomijając, czy byłoby to społecznie użyteczne, to nie jest reżim, w którym działa amerykański system finansowy.

Ten reżim zakłada, że oni (my?) zarabiają duże pieniądze częściowo dzięki lepszej zdolności podejmowania dobrych decyzji dotyczących pieniędzy.

To wydaje się istotne w kontekście obecnego entuzjazmu dla płatności stablecoinami, które są *bardzo teoretycznie* zakazane, ale które w praktyce nie są kontrolowane, gdy stablecoin opuści emitenta. „Przestrzegamy AML/KYC/itd. na bramie fiatowej.” to argument.

Ten argument wymaga *nie* wpuszczania 1 miliona dolarów. (Cóż, wymaga tego, jeśli ktoś uważa, że jest on przedstawiany dla wartości prawdy, a nie tylko taktycznie.)

To ma również smak odpowiedzialności, gdzie każda instytucja może powiedzieć: „Cóż, to, co *ja* zrobiłem, było instytucjonalnie uzasadnione, biorąc pod uwagę wiedzę, którą mieliśmy, oraz nasze poleganie na kontrolach kogoś innego.”

(Nadchodzi pastisz.) Biuro maklerskie: „Dokładnie przeprowadziliśmy KYC Boba. To były, oczywiście, legalnie jego pieniądze emerytalne. Bob poprosił o wcześniejsze wypłacenie na swoje konto bankowe. Byliśmy pewni, że to jego konto bankowe; mamy je w aktach od lat. Żadne dalsze pytania.”

Bank: „Dokładnie przeprowadziliśmy KYC dla przychodzącego przelewu, który pochodzi z regulowanej instytucji finansowej w USA, i z pewnością pieniądze Boba, jeśli pozwolą mu je mieć. Zapytaliśmy Boba, co chciałby zrobić z milionem dolarów. Powiedział: 'kupić kryptowaluty.' To jest legalny cel.”

Giełda kryptowalut: „Zdecydowanie byliśmy zaniepokojeni milionowym przelewem, ale dokładnie przeprowadziliśmy KYC Boba i mogliśmy nawet zweryfikować z bankiem, że Bob posiadał konto wysyłające. Po tym, oczywiście, uwielbiamy ułatwiać zakupy kryptowalut za milion dolarów.”

Giełda kryptowalut, kontynuacja: „Ethereum to waluta, która uruchamia światowy komputer, na którym działa wiele interesujących aplikacji. Niektóre z nich nazywane są DeFi. Możesz przeczytać o ryzykach związanych z DeFi w Internecie. Powodzenia i umiejętności.”

„Nie ma tu nic do zrobienia.” Mam na myśli, że jedną rzeczą, którą moglibyśmy zrobić, jest po prostu przedłużenie zwykłego reżimu: nakazanie odwracalności transakcji w przypadku oszustwa. Ostatnia regulowana instytucja finansowa, która miała do czynienia z pieniędzmi, ponosi odpowiedzialność.

„Ale wtedy instytucja finansowa mogłaby stracić pieniądze.” Tak, jesteśmy dobrze wynagradzani za podejmowanie dobrych decyzji dotyczących pieniędzy, a to obejmuje podejmowanie decyzji o ryzyku. Czasami te decyzje spowodują straty w przyszłości.

(Ponieważ używam tutaj "pastiche" w bardzo zwięzły sposób, aby wyjaśnić: nie są to cytaty dotyczące konkretnego wydarzenia, które miało miejsce, ale wymyślam fikcyjny wewnętrzny dialog dla instytucji finansowych i ludzi w nich, dotyczący tego, co mogliby zrozumieć na temat podobnego epizodu.)

@epompeii (Zdecydowanie trudniejsze, biorąc pod uwagę, że zaangażowane były konta emerytalne, ponieważ musisz również dopasować typ konta, ale to już bardzo szczegółowe.)

@yeroneem Jednym z kluczowych elementów tego jest to, że istnieje wiele firm/ludzi, którzy rutynowo muszą przenosić milion dolarów, a albo a) mają sprawnie działający dział zgodności i ich bank zna ten fakt, albo b) to jest spowolnione bardziej, niż komputery są w stanie to zrobić.

@yeroneem Jednym z powodów, dla których powolność jest cechą, jest to, że chcemy dać ofierze i/lub komuś odpowiedzialnemu za nią i/lub ich instytucję finansową wystarczająco dużo czasu, aby zrozumieli, że "O, doszło do oszustwa", zanim pieniądze zostaną tak dokładnie rozproszone, że nie będzie można ich odzyskać.