Güneşten Muhteşem Bir Gülümseme! Yukarı bakın (cesaretiniz varsa): Güneş kozmosun en ürkütücü gülümsemesini gösterdi ve NASA'nın Güneş Dinamiği Gözlemevi onu suçüstü yakaladı. O neşeli "gözler" ve o geniş, dişli gülümseme? Dost canlısı değiller. Bunlar koronal deliklerdir: aşırı ultraviyole ışıkta devasa karanlık lekeler, Güneş'in manyetik alanının bir tuzak kapısı gibi tamamen açıldığı yerler. Bu büyük boşluklardan, süper hızlı güneş rüzgarı uzaya 800 km/s hızda (normal rüzgarın iki katı hızında) çığlık atıyor. Neden bu kadar karanlık ve ürkütücü? Bu bölgeler, etraflarındaki yanan plazmadan daha serin ve çok daha az yoğundur. Sıcak gazı yüzeye yakın tutan olağan manyetik döngüler yerine, alan çizgileri doğrudan boşluğa doğru fırlıyor ve bir daha geri dönmez. Bunu, Güneş'in kasıtlı olarak öfkesini yüksek hızlı akışlarla boşaltması olarak düşünün. Koronal delikler Güneş'in karanlık 11 yıllık döngüsüyle birlikte gelir ve gider. Şu anda, güneş maksimumuna doğru hızla ilerlerken, gölgelerde planlar kuran kötü adamlar gibi kutuplara çekiliyorlar. Güneş tüm manyetik kişiliğini değiştirdikten sonra (evet, kutuplar kelimenin tam anlamıyla tersine döner), delikler kutuplardan tekrar dışarı çıkar ve tekrar ekvatora doğru sürünür. 93 milyon mil uzaktan tatlı. O güneş rüzgarı Dünya'ya çarptığında o kadar da sevimli değil. Uyduları yakabilir, GPS'i karıştırabilir, radyo iletişimini karartabilir ve hatta elektrik şebekelerini devre dışı bırakabilir. O yüzden bir dahaki sefere Güneş sana gülümsediğinde... Belki de gülümseme.