Pięć mądrości dotyczących relacji międzyludzkich: Po pierwsze, traktuj znajomych jak obcych, aby zachować poczucie granic; najwięcej krzywdy mogą ci wyrządzić właśnie znajomi. Po drugie, traktuj nowo poznanych ludzi jak złych; ludzie nie mają naturalnych wrogów, a podobni są wrogami; najpierw musisz być zły, a potem dobry, aby późniejsze dobro było doceniane, a nie wykorzystywane. Po trzecie, traktuj wszystkie relacje jak krótkoterminowe; każda relacja ma swoją wartość, a żadna relacja nie może mieć wartości na zawsze. Po czwarte, traktuj ważnych ludzi jak wspaniałe konie, a sam bądź ich trenerem. Wybierz konia, który jest szybszy od ciebie, aby przyspieszyć swoje życie. Konie trzeba dobrze pielęgnować i karmić. Po piąte, traktuj innych jak psy, a siebie jak boga. To porównanie nie ma negatywnego wydźwięku, jest neutralne. Większość ludzi nie zdaje sobie sprawy, że są udomowionymi, zaprogramowanymi psami, a jeszcze mniej osób zdaje sobie sprawę, że mają w sobie duchowość. Relacje ludzi z psami, lub bogów z ludźmi, stają się wtedy znacznie prostsze.

Pewnego dnia zrozumiesz, że odpowiadanie na pytania nie na temat to też odpowiedź, trzymanie się z daleka to brak sympatii, milczenie to odmowa, niepewność to kłamstwo, a zimna wojna to brak strachu przed utratą. Niektóre rzeczy nie wymagają dalszego pytania, pomyśl dokładnie, wszystkie szczegóły to odpowiedzi.

Nie przejmuj się przeszłością, nie martw się o przyszłość, po prostu skup się na tym, co jest teraz i rób to z zaangażowaniem, a odkryjesz, że w rzeczywistości na świecie nie ma tak wielu zmartwień. Powód, dla którego się martwisz, to fakt, że myślisz o przyszłych sprawach w teraźniejszości, próbując je rozwiązać. W rzeczywistości wystarczy, że będziesz podążać za naturalnym biegiem rzeczy, a te problemy, które nie dają ci spać, na końcu okażą się nie być problemami.

Dlaczego niektórzy ludzie z niższych warstw społecznych potrafią się wydostać, podczas gdy inni nie mogą? Niektórzy mają silną determinację, inni słabą, gdzie leży kluczowa różnica? Istota sprawy polega na tym, że większość ludzi — zwłaszcza ci z niższych warstw — często pragnie jedynie "pewności", ignorując "możliwości". Musisz jednak zrozumieć, że pewność w ogóle nie należy do niższych warstw. Należy ona jedynie do grup interesów. Ludzie z niższych warstw powinni chwytać się "możliwości". Czym jest "pewność"? Na przykład: dajesz mi ileś pieniędzy, a ja gwarantuję ci określony zwrot, takie obietnice wydają się kuszące, ale często są pułapkami. Niezależnie od tego, czy prowadzisz biznes, czy inwestujesz, jeśli ktoś obiecuje ci "pewne zyski", powinieneś być ostrożny — chodzi mu o twój kapitał, a nie o wspólne zyski. Prawdziwa pewność nie płynie na rynek. Na przykład, czy można zdobyć działkę, czy można zrealizować projekt, prawdziwe zasoby pewności krążą w zamkniętych kręgach, nigdy nie masz szansy ich zobaczyć. Gdy tylko możesz je "zobaczyć", najprawdopodobniej jesteś tylko osobą towarzyszącą. Dlatego to, co naprawdę powinniśmy dążyć, to "możliwości" — takie, które nikt nie może ci obiecać, ale które możesz zdobyć dzięki ciężkiej pracy. To dlatego naprawdę wiarygodni ludzie lub projekty nigdy nie składają łatwych obietnic. Wiedzą, że na świecie nie ma stuprocentowej pewności, mówią ci o ryzyku i możliwościach, a nie o bajecznych gwarancjach. Tylko oszuści obiecują ci "pewne zyski". Największym problemem ludzi z niższych warstw jest to, że "nie mogą sobie pozwolić na porażkę", dlatego pragną "pewności". Ale rzeczywistość jest taka, że wszystko, co możesz zobaczyć jako pewność, to prawie same pułapki, pięknie przebrane w pułapki. Z kolei ci, którzy nie obiecują ci niczego, a jedynie oferują platformę, są gotowi wspólnie eksperymentować i pracować z tobą, to prawdziwe okazje, którym warto zaufać. Bo dają ci możliwości, a nie kuszące pewności.

Masz wychowanie, które nie krzywdzi innych, ale brakuje ci pewnej aury, która nie pozwala innym cię zranić. Jeśli nikt nie dba o ciebie w pełni, to proszę, abyś w swojej dobroci miała odrobinę ostrości, aby chronić siebie. Musisz wiedzieć, że w tym świecie, jeśli jesteś zbyt dobry bez żadnych zastrzeżeń, druga strona może być bezwzględna.

Używaj intuicji, intuicja to najwyższa nauka. Intuicja to podświadomość, to nieświadomość, to twoja pierwsza reakcja, czy twoja podświadomość kiedykolwiek ci zaszkodziła? Intuicja to duchowość, to połączenie z całością, to najsilniejsza zdolność podejmowania decyzji, wyznaczania kierunku. Umysł jest ciałem, łączy się z ludzkimi sprawami, to sztuka strategii, kierowanie działaniami ciała. Działania ciała to jedyny sposób na osiągnięcie wyników. Tylko myślenie bez działania, nawet przy wysokiej wiedzy, jest bezużyteczne. To intuicja napędza mózg, a mózg napędza ciało, to jest jedność wiedzy i działania.

Każda wielka zmiana w życiu wiąże się z całkowitym uderzeniem, jakby los popychał cię w skrajność, niszcząc twoją wiarę i przewracając twoje postrzeganie. Jednak to właśnie ta bolesna transformacja sprawia, że odradzasz się na nowo. Kiedy spadasz na dno, nie spiesz się z rezygnacją, ponieważ moment, w którym wychodzisz z kokonu jako motyl, często jest chwilą, w której los cicho się objawia.

Psy spotykają psy, nieustannie wąchając lub liżąc się. Ludzie spotykają ludzi, nieustannie oszukując lub grając. Kiedy byłem mały, bałem się duchów, ponieważ były one przerażające. Kiedy dorosłem, bałem się ludzi, znów z powodu ich eleganckiego wyglądu. Kiedy byłem złym człowiekiem, ci źli przychodzili, by mnie prześladować. Kiedy byłem złym człowiekiem, ci źli przychodzili, by mnie osądzać. Powód, dla którego brzydkie kaczątko stało się białą łabędzią, nie polegał na tym, że tak bardzo się starało, ale na tym, że jego rodzice byli białymi łabędziami. Dziwne zwierzęta są chronione, a dziwni ludzie są wykluczani. Kiedy ślepy odzyskuje wzrok, pierwszą rzeczą, którą robi, jest wyrzucenie kuli, nawet jeśli ta kula pomagała mu przez wiele lat. Nie licz na to, że inni przyniosą ci pomoc w trudnych chwilach, nikt nie będzie cię szkalować, więc dziękuj losowi. Kiedy upadasz, zawsze znajdzie się ktoś, kto wyciągnie rękę, nie po to, by cię podnieść, ale by cię mocno uderzyć. Kiedy sprawa nie dotyczy nikogo, wszyscy są bardzo hojni, ale gdy sami cierpią, stają się bardzo samolubni. Kiedy wszyscy są pijani, twoja trzeźwość staje się największym grzechem. Szpital nie może uratować biednego dobrego człowieka, ale może uratować bogatego złego człowieka. Kiedy dobry człowiek robi coś złego, nazywa się to ujawnieniem prawdziwej natury, a kiedy zły człowiek robi coś dobrego, nazywa się to nawróceniem. Im więcej się boisz, tym więcej ludzi cię prześladuje; jeśli przestaniesz się bać, nikt cię nie będzie prześladował. Jak długo oszust może cię oszukiwać, zależy od głupca. Osoby o miękkim sercu zawsze będą deptane, a osoby o twardym sercu zawsze będą swobodne. Kiedy woda wylewa się na ciebie, powiedzenie, że czysty pozostaje czysty, to żart. Każda głęboka przepaść ma dno, ale serce człowieka jest nieprzewidywalne. Ludzkie serce jest jak wielka góra, niezależnie od tego, jak bardzo się starasz, nie możesz zmienić jego uprzedzeń. Często odgrywamy rolę sędziego, osądzając innych jako winnych, a siebie jako niewinnych. Piękno w połączeniu z jakąkolwiek inną kartą zawsze będzie królewskim blefem, co wówczas było martwym punktem.

Dopiero dorastając, odkryłem, że przyjaciele są zmienni. Wiele osób zmusza się do bycia przyjaciółmi, po prostu dlatego, że są uwięzieni w tym samym środowisku i muszą się wzajemnie wiązać w ograniczonym wyborze. Po opuszczeniu tego środowiska, wiele osób nie zostanie przyjaciółmi.

Niektórzy ludzie to moralne nieudaczniki, pochodzący z mrocznego okresu przeszłości, ich duchy nie ustępują, zawsze pragną, aby mroki przeszłości powróciły. Sprzeciwiają się wszelkim nowoczesnym i świetlistym rzeczom, dlatego najlepiej potrafią zjednoczyć grupę niewykształconych ludzi, a następnie razem podnoszą flagi, ponieważ ta grupa jest najłatwiejsza do zmanipulowania. Największą cechą tej zbiorowiska jest to, że im więcej brakuje, tym więcej nienawiści. Nie mają kultury, więc nienawidzą ludzi wykształconych. Nie mają rozumu, więc nienawidzą tych, którzy są mądrzy. Ich estetyka jest niska, więc nienawidzą wyrafinowanej sztuki. Ich poglądy są przestarzałe, więc nienawidzą nowoczesnych idei. Ich myśli są płytkie, więc nienawidzą głębokich myśli, których nie rozumieją. Są przeciętni, więc nienawidzą wszystkich wybitnych ludzi. Dlatego ci moralni nieudacznicy łączą się z tą zbiorowiskiem, podżegając ich emocje, a następnie tworzą iluzje dla tych ludzi, sprawiając, że naprawdę myślą, że znów są w czymś dobrzy. Ta zbiorowisko zawsze czeka na konkretne cele, które ci moralni nieudacznicy im wyznaczą. Specjalnością moralnych nieudaczników jest przypinanie łatki, a gdy ktoś lub grupa ludzi dostanie łatkę, ich tysiące zwolenników natychmiast ruszają do ataku, co daje im chwilowe poczucie równowagi psychicznej, ale nie zmienia faktu, że wciąż są nikim. Może z czasem odkryją, że wszystko, co robią, jest bezsensowne, a ich działania są skrajnie głupie, ich umysły jakby zostały przyciśnięte drzwiami, stając się całkowicie bezmyślne. Dlaczego ci moralni nieudacznicy wzniecają zamieszanie? Po pierwsze, dla pieniędzy, co nie wymaga wyjaśnienia. Po drugie, ponieważ zbliżają się do śmierci, więc muszą przed śmiercią zrobić coś szalonego. Im bliżej śmierci, tym bardziej szaleją, ale być może do końca nie zrozumieją, kogo czczą. W dużym systemie obliczeniowym są tylko narzędziem. Jeśli ten system jest martwą drogą, niezależnie od tego, jak go wspierasz, ostatecznie prowadzi do śmierci. Dlatego podstawowym powodem, dla którego ktoś staje się moralnym nieudacznikiem, jest głupota. Głupota to poważna wada moralna i osobowościowa, która ostatecznie prowadzi do rozszczepienia osobowości. Dlatego najczęściej ci moralni nieudacznicy przejawiają stan, w którym wydaje się, że mają dwie całkowicie przeciwstawne osobowości. Ponieważ nie mogą stawić czoła temu, co wspierają, co w istocie jest całkowicie zepsutą materią. To tak, jakby ktoś zakochał się w kupie, musiałby kochać tę kupę, a następnie odwrócić się i zjeść makaron z sosem w szkockim stylu. Na pewno nie zje kupy, ale ci, którzy są przez niego zmanipulowani, będą się ścigać, aby ją zjeść. Im bardziej zbiorowisko cieszy się jedzeniem, tym bardziej ci moralni nieudacznicy czują się utwierdzeni w swojej wierze. A moralni nieudacznicy, ciągle podnosząc flagi, pomagają zbiorowisku znaleźć równowagę psychiczną. Obie grupy są jak panie i klienci, wzajemnie się pocieszają i ogrzewają. Gdy interes się kończy, a wszystko się rozpada, pozostaje tylko nieskończona pustka i rozpacz.