Sinds de lancering van Mainnet is Walrus stilletjes een nieuwe standaard voor data geworden. Het ondersteunt AI, entertainment, RWA, gaming en de ruggengraat van het gedecentraliseerde web. Walrus ging van protocol lancering → naar het aandrijven van de volgende golf van apps. Laten we erin duiken 👇

.Story(@StoryProtocol) gaat verder dan alleen het op de blockchain brengen van gegevens — het transformeert gegevens in verhandelbare, licentieerbare activa.

Het verhaal gaat verder dan alleen het op de blockchain brengen van gegevens — het transformeert gegevens in verhandelbare, licentieerbare activa.

We zien een ongelooflijke groei van bouwers in Korea, en we zijn enthousiast dat ze ervoor kiezen om op Sui te bouwen! 🇰🇷 Grote dingen komen eraan voor de Korean Blockchain Week! #Sui #KBW2025

We zijn weer helemaal terug. De komende drie maanden worden hier in Korea 🇰🇷 extreem druk. Als je van plan bent om Korea te bezoeken voor KBW / Eastpoint, of wat dan ook, laat het me alsjeblieft weten.

ben je aan het opletten? @ATTNtoken

Vandaag ben ik enthousiast om een nieuw hoofdstuk van Story aan te kondigen: Hoofdstuk 2. Hoofdstuk 1 ging over het leggen van de technologische fundamenten: het bouwen van een speciaal ontworpen L1, het programmeerbare IP-protocol en het bewijzen van vroege gebruiksgevallen. >200k+ IP's later, inclusief enkele van de meest iconische IP's ter wereld, hebben we dat bereikt. Maar er is nog zoveel te doen. Hoofdstuk 2 gaat over het aanpakken van de meest dringende behoeften van het komende decennium als het gaat om data, IP en AI. Mijn stellingen: >> 1. data uit de echte wereld is nu de grootste bottleneck van AI. Ik hoor links en rechts in gesprekken met AI-bedrijven dat nu het internet is gescraped, de volgende grens *data uit de echte wereld* is. Dit type data kan niet worden gecrawld zoals reguliere online inhoud. Het is schaars, het is persoonlijk, en het is een nieuwe vorm van IP waar de grootste AI-bedrijven allemaal naar op zoek zijn. Dataleveranciers verdienen het om gecompenseerd te worden wanneer hun data de volgende autonome robot traint, en Story zal de datalaag zijn die dit mogelijk maakt. Meer hierover binnenkort. >> 2. het grootste IP ter wereld moet vrijgelaten worden, niet opgesloten. We zijn begonnen met de beste muziek ter wereld (bijv. Justin Bieber, Selena Gomez, Black Pink, BTS, ...). De breedte en reikwijdte van de $70T IP-markt is ZO enorm dat we nog veel meer werk te doen hebben! Door het beste IP on-chain te brengen, maken we het gemakkelijker voor de wereld om te remixen, het om te zetten in een liquide activaklasse, en daardoor gemakkelijker om te monetiseren. >> 3. we moeten het licentiemodel op zijn kop zetten. Remixen is menselijke natuur. Vergeet het studio ghibli-moment niet? Dit is cultuur nu: instant, viraal en onstuitbaar...(en theoretisch illegaal!) Mensen creëren eerst, vragen nooit om toestemming. Ik geloof dat de toekomst niet gaat over het voorkomen/stoppen van natuurlijk gedrag, het gaat erom dat merken slim genoeg zijn om viraal momenten te omarmen met moderne tools om geweldig content achteraf te licentiëren. We bouwen dat. Meer hierover ook binnenkort. Dit gaat niet alleen over het verstoren van dit archaïsche systeem. Het gaat erom te accepteren dat de wereld fundamenteel is veranderd: AI zal alles remixen, makers zullen alles samenvoegen wat ze willen, IP moet evolueren en zich aanpassen aan dit, niet andersom. Ik geloof sterk dat we een wereld kunnen bouwen waar creatie permissieloos maar toch winstgevend en duurzaam is. Waar AI-bedrijven betalen voor de kostbare data uit de echte wereld waarop ze trainen. Waar de standaardreactie op IP-gebruik geen DMCA-takedown of een cease and desist is, maar een nieuwe monetisatiekans die win-win is voor zowel de IP-houder als de maker. Dit alles zal mogelijk worden gemaakt op Story. Veel meer komt eraan. Een zeer drukke rest van het jaar.

Validatorbeheer moet deel uitmaken van Layer 1-tokenomics Hoewel volwassen netwerken zoals @ethereum of @solana misschien een andere discussie rechtvaardigen, is de realiteit voor nieuw gelanceerde Layer 1-ketens stark anders. In hun vroege stadia zijn deze netwerken vaak betrokken bij een quasi-transactieel proces van het distribueren van enorme delegaties aan validators als een vorm van "compensatie", waarmee de startlijn voor netwerkparticipatie wordt gelegd. Hoewel ik niet elke nieuwe keten zijn validatorenset in detail heb geanalyseerd, is de algemene trend duidelijk. Het worden van een top 10-validator garandeert vaak jaarlijkse tokenbeloningen van meer dan $100.000. Voor ketens met zelfs een gematigde erkenning stijgt het bedrag naar $300.000–$500.000, en gevallen die meer dan $1 miljoen per jaar overschrijden zijn niet ongebruikelijk. Maar het probleem is niet alleen dat validators veel verdienen. Mijn standpunt is altijd geweest: "Zolang validators waarde bijdragen die gelijk is aan—of groter dan—wat ze ontvangen, functioneert het systeem op de juiste manier." Het echte probleem is dat we de middelen missen om die bijdragen te verifiëren. Als tokeninflatie de houders belast terwijl de tastbare impact van de validator ondoorzichtig blijft, is dat dan geen ontwerpfout? Kwantitatieve metrics zoals tokenbeloningen worden transparant on-chain geregistreerd. Maar de werkelijke bijdragen van validators—gemeenschapssteun, SDK-verbeteringen, deelname aan governance, of het organiseren van lokale evenementen—zijn niet gemakkelijk vast te leggen via on-chain data. Als gevolg hiervan bieden de meeste netwerken bijna geen zichtbaarheid op een cruciale vraag: "Hoeveel positieve impact heeft deze validator daadwerkelijk op het ecosysteem?" Ik geloof dat stichtingen en kernteams minimale bijdrage-standaarden moeten vaststellen. Het tijdperk van het beoordelen van validators uitsluitend op uptime en prestaties is voorbij. Technische betrouwbaarheid is slechts de basis. Netwerken zouden validators holistisch moeten evalueren op basis van gemeenschapsopbouw, groei van het ontwikkelaars ecosysteem en hun rol in het governance-discours. In wezen zou elke validator een openbaar "KPI-dashboard" moeten hebben. Transparantie is geen optie—het is een vereiste. Stichtingen moeten gestandaardiseerde, periodieke (bijv. kwartaal- of halfjaarlijkse) rapporten over de bijdragen van validators publiceren. Idealiter zouden deze rapporten een zij-aan-zij vergelijking van on-chain data (bijv. beloningen, uptime) en off-chain bijdragen (bijv. aantal dev PR's, georganiseerde evenementen, gemeenschapsbetrokkenheid) moeten mogelijk maken. Dit niveau van openbaarmaking zou tokenhouders en de gemeenschap in staat stellen om zelf een cruciale vraag te beantwoorden: "Waarom ontvangt deze validator zoveel?" Bovendien is het misschien tijd om dynamische beloningsaanpassingen te overwegen. Validators die onder een gedefinieerde bijdrage-drempel vallen, kunnen te maken krijgen met verminderde—of zelfs ingetrokken—beloningen. Omgekeerd zouden uitstekende bijdragers moeten worden gestimuleerd met extra beloningen. Net zoals gezonde bedrijven ROI meten, zou een gezond protocol zijn "inflatie-ROI" moeten beoordelen. Tokenhouders en de gemeenschap verdienen te weten: Welke diensten bieden validators om honderden duizenden aan jaarlijkse beloningen te rechtvaardigen? Als deze informatie-asymmetrie aanhoudt, zal dit uiteindelijk het vertrouwen in de token ondermijnen—en de waarde onderdrukken. Als het crypto-ecosysteem decentralisatie en transparantie wil bevorderen, moet het beginnen met het onderzoeken van de activiteiten van zijn grootste inflatiebegunstigden. Aan het eind van de dag is inflatie een kost die door het netwerk wordt betaald. Als we niet duidelijk kunnen verantwoorden wie het ontvangt, waarom, en hoeveel—dan vervalt tokenomics in lege rekenkunde. Vooral wanneer validators aan de top van de kostenstructuur zitten, is het meten en openbaar maken van hun nut niet alleen een goede praktijk—het is een existentiële strategie. En elke keer als ik hoor dat een validator op een bepaalde keten meer dan een miljoen dollar per jaar verdient, vraag ik me in alle eerlijkheid af: "Wat voor soort dienst of waarde leveren ze om zo'n compensatie te rechtvaardigen?" Die nieuwsgierigheid, geloof ik, is waar de reis naar een transparanter en veerkrachtiger ecosysteem begint.