Sosyal ağlar uygulama yapmak değil, yapılar yapmakla ilgilidir. Yapı olmadan, ürün ne kadar güzel olursa olsun, tek kullanımlık bir yapı olur @spaace_io hakkında da ilginç bulduğum şey bu. Odağı asla "hit yapmak" değil, temel mantığı yeniden düzenlemek. Örneğin, İlişkisel Niyet Protokolü, uygulamanın kullanıcının ne yapmak istediğini anlamasını sağlar; sadece "kullanıcı bir düğmeye tıkladı" demek yerine. On-chain dünyasında, bu "niyet katmanı"nın tasarımı çok kritiktir, çünkü zincir içi davranış çok kaba ve uygulama kullanıcı ihtiyaçlarını anlamak için sadece tahmin yapabilir @spaace_io'nin Çok Bağlamlı Grafik Dokusu da bahsedilmeye değer. Başlangıçta sosyal grafikler tek doğrusal ve arkadaş olmak, içeriğimin etkileşim nesnesi olduğun anlamına gelmez, DAO'larımdan birinin arkadaşı olmaktan bahsetmez. Spaace, bu ilişkileri çok boyutlu yapılara ayırarak uygulamaların grafikleri "sahne" bazında okunabilmelerini sağlar; hepsini karıştırmak yerine. Geliştiriciler için bu, tüm özellikleri sığdıracak bir veri modeli zorlamadan 2D'den 3D'ye yükseltmek gibi Başka bir çok az değer verilen nokta da var: Protokol Düzeyinde İzin Kodlama. Web3'te izinler çok sorunlu, farklı kimlikler, farklı cüzdanlar ve farklı uygulamalar hepsi karmaşa. Spaace, izin mantığını doğrudan standartlaştırır ve geliştiricilerin protokol katmanında "kim kime ne yapabilir" deyimini tanımlamasına olanak tanır ve bir sürü kimlik doğrulama kodu yazmak zorunda kalmaz Spaace, herkesi yeni bir ürünle doldurmak yerine Web3'ün sosyal sisteminin "kârını" yapmak gibi. Altyapı düzenlendikten sonra, ekosistemin gerçekten büyük ölçekli uygulamalar geliştirmesi mümkündür