Społeczność to nie tworzenie aplikacji, to tworzenie struktury. Bez struktury, nawet najpiękniejszy produkt jest jednorazowy. To również jest to, co uważam za interesujące w @spaace_io. Jego celem nigdy nie było „stworzenie hitu”, ale ponowne uporządkowanie podstawowej logiki. Na przykład jego Relational Intent Protocol, mówiąc prosto, pozwala aplikacjom zrozumieć, „co użytkownik chce zrobić”, a nie tylko widzieć, „użytkownik kliknął przycisk”. W świecie blockchaina, projektowanie na poziomie „intencji” jest niezwykle kluczowe, ponieważ zachowania na blockchainie są zbyt surowe, a aplikacje mogą zrozumieć potrzeby użytkowników tylko poprzez zgadywanie. Innym aspektem, który warto omówić, jest Multi-Context Graph Fabric @spaace_io. Tradycyjne grafy społecznościowe są jednowymiarowe; to, że jesteś moim przyjacielem, nie oznacza, że jesteś moim interaktywnym obiektem treści, a tym bardziej, że jesteś moim towarzyszem w jakimś DAO. Spaace rozdziela te relacje na wielowymiarową strukturę, pozwalając aplikacjom na odczyt grafu według „scenariusza”, a nie mieszając wszystkie relacje w jedną całość. Dla deweloperów to jak przejście z dwóch wymiarów do trzech, nie musząc już na siłę dopasowywać jednego modelu danych do wszystkich funkcji. Jest jeszcze jeden bardzo niedoceniany punkt: Kodowanie uprawnień na poziomie protokołu. Uprawnienia w Web3 są niezwykle skomplikowane, różne tożsamości, różne portfele, różne aplikacje są całkowicie pomieszane. Spaace bezpośrednio standaryzuje logikę uprawnień, pozwalając deweloperom definiować „kto może co zrobić z kim” na poziomie protokołu, bez konieczności wielokrotnego pisania kodu autoryzacji. Spaace bardziej przypomina porządkowanie „podstaw” dla systemu społecznościowego Web3, a nie tylko wpychanie nowego produktu. Po uporządkowaniu infrastruktury, ekosystem ma szansę na rozwój prawdziwie skalowalnych aplikacji.