"Akrabalık"tan bahsedelim. Özellikle etnik türden. Sosyal bilimde en tekrarlanabilir bulgulardan birinin insanların kendi türlerini tercih ettiği kirli bir sırdır. Bu her yerde, her halkın arasında, her kültürde yeniden üretilmiştir. Bulgular 👇🧵 zinciri

Kenya (birden fazla kabile): Habyarimana ve ark. (2007), Kampala'daki eş-etnik grupların deneysel oyunlarda başarılı bir şekilde işbirliği yapma olasılığının 2–3 kat daha yüksek olduğunu buldu

77 çalışmanın meta-analizi, bu eş-etnik önyargının kıtalar arasında evrensel olduğunu ortaya koydu:

İsviçre'de (2017) araştırmacılar 17.000 cüzdanı "kaybetti". Cüzdanlar, kimlik üzerindeki isim bulucuyla ortak etnik kökenle ilişkiyi gösterdiğinde (Almanca tınılan, Almanca konuşulan kantonlarda Türkçe seslenen isimler ise) iade edilme olasılığı 2–5 puan daha yüksekti.

Çeşitliliğin Dezavantajı: ABD'de Robert Putnam (2007), etnik çeşitliliğin komşulara olan güveni azalttığını, hayırseverliği azalttığını ve refah harcamalarına desteği azalttığını bulmuştur—liberaller arasında bile—çünkü insanlar algılanan dış gruplara yeniden dağıtmaya daha az istekli oluyor.

BEYINDE BILE GÖRÜLÜR: fMRI çalışmaları (örneğin, Van Bavel ve ark., 2008; Cheon ve ark., 2011), akraba tanıma için ışık açan aynı beyin bölgelerinin (amigdala, insula vb.) diğer ırk yüzlere göre eş-etnik yüzler için daha güçlü şekilde aktive olduğunu göstermiştir.

Kısacası, ortak etnik kayırmacılık etkisi araştırmacıların baktığı her yerde ortaya çıkar—küçük ölçekli toplumlar, modern ülkeler, laboratuvar deneyleri, saha deneyleri, tarihsel veriler ve beyin taramaları.