Birçok istismarcı veya narsist birey, zararlı özelliklerinin bir tür "önleyici yeniden markalaşma" uygulamasına girer. Olumsuz davranışlarını sahiplenerek onlara mizah, gurur ya da bir tür doğruluk sunarak, aksi takdirde yaptıklarını sorgulayabilecek veya sorgulayabilecek diğer kişileri silahsızlandırırlar. Bu, onların istismarcı davranışlarının kasıtlı, kontrol altında ya da hatta haklı olduğu yönündeki yanlış bir anlatı yaratabilir—neredeyse "Kötü olduğumu biliyorum ve bunu sahipleniyorum, bu yüzden beni eleştiremezsin" demek gibi. Bu strateji genellikle insanların algılarını manipüle etmeye dayanır. İstismarlarını tuhaf bir kişilik özelliği ya da onur nişanı olarak çerçeveleyerek, başkalarını zararsız ya da hatta takdire şayan olarak görmezden gelmeye teşvik ediyorlar.