Birçok istismarcı veya narsist birey, zararlı özelliklerinin bir tür "önleyici yeniden markalaşma" uygulamasına girer. Olumsuz davranışlarını sahiplenerek onlara mizah, gurur ya da bir tür doğruluk sunarak, aksi takdirde yaptıklarını sorgulayabilecek veya sorgulayabilecek diğer kişileri silahsızlandırırlar. Bu, onların istismarcı davranışlarının kasıtlı, kontrol altında ya da hatta haklı olduğu yönündeki yanlış bir anlatı yaratabilir—neredeyse "Kötü olduğumu biliyorum ve bunu sahipleniyorum, bu yüzden beni eleştiremezsin" demek gibi. Bu strateji genellikle insanların algılarını manipüle etmeye dayanır. İstismarlarını tuhaf bir kişilik özelliği ya da onur nişanı olarak çerçeveleyerek, başkalarını zararsız ya da hatta takdire şayan olarak görmezden gelmeye teşvik ediyorlar.

Narsistler diğer narsistleri korurlar. Yırtıcı hayvanlar diğer yırtıcıları korur. İstismarcılar diğer istismarcıları korur. Bu sadakat değil, çünkü "kendi türlerini" korumak, kendi davranışlarını incelemeden korur. Biri açığa çıktığında, hepsini tehdit eder, bu yüzden kendilerini vekaleten korumanın bir yolu olarak birbirlerini savunurlar.

Narsistler diğer narsistleri korurlar. Yırtıcı hayvanlar diğer yırtıcıları korur. İstismarcılar diğer istismarcıları korur. Bu sadakat değil, çünkü "kendi türlerini" korumak, kendi davranışlarını incelemeden korur. Biri açığa çıktığında, hepsini tehdit eder, bu yüzden kendilerini vekaleten korumanın bir yolu olarak birbirlerini savunurlar.