2005 yılında, analitik araçlar kesin görünen rakamlar ve sayfayı kontrol ettiğiniz anda ortaya çıkan hikayeler sundu. İşte o zaman Crazy Egg'in yönü belirginleşti. O zamanlar her analitik ürünü aynı şekilde davranıyordu. Bir sayfada aynı hedefe işaret eden iki bağlantı varsa, site üst katmanı bunları birleştirirdi. En üst bağlantı on beş, alt bağlantı ise beş tıklama kazanıyorsa, üst bağlantı her ikisini de yirmi tıklama ile etiketlerdi. Her bağlantının üzerinde "20 click" yazan güzel bir kutu gördün. Ziyaretçinin nerede tıkladığı önemli değildi. Ziyaretçinin nerede olduğu sadece önemliydi. Bir sonraki sayfaya toplam tıklama sayısını gördünüz. Hangi elementin gerçekten işi yaptığını göremiyordunuz. Üst katman doğru görünüyordu. Değildi. Hiçbir ortak noktası olmayan davranışları çökertti. Niyeti sildi. Bağlamı sildi. Sayfadaki gerçeği sildi. Bu uyumsuzluk beni beklediğimden daha fazla rahatsız etti. Ziyaretçiler tek bir hikayeyi canlandırıyordu. Analitikler başka bir şey gösterdi. Sektör bu örtüleri gerçek olarak ele aldı. Değillerdi. Crazy Egg bu rahatsızlıkla başladı. Sayfadan dışa doğru görünümü yeniden inşa etmeye karar verdik. İlk versiyon basitti. Her tıklamayı göster. Bağlantılar, bağlantı olmayanlar, resim tıklamaları, düğme tıklamaları, form alanı tıklamaları. Bir ziyaretçi ekranla etkileşime girmeye çalıştığında, ekran beliriyordu. Sonra sayfayı nasıl gördüğümüzü değiştiren küçük bir fikir ortaya çıktı. "Ya sayfayı aktiviteye göre boyasak ne olur?" Bu soru ilk ısı haritasını ortaya çıkardı. Gördüğümüz anda, kör nokta bir resme dönüştü. Dikkatin toplandığı sıcak bölgeler. İçeriğin öldüğü soğuk bölgeler. Öfke, hiçbir şey yapmayan öğelere tıklıyor. Tasarımcılar bunu saniyeler içinde anlayabiliyordu. Kurucular, sayfanın ziyaretçiyle nerede savaştığını hissedebiliyordu. Isı haritası davranışı ayırt edilebilir kılıyordu çünkü gözleriniz işi yaptı. Gerçek atılımlar gibi ortaya çıktı. Sessizce, sonra hepsi bir anda. Bundan sonra kimse eski manzaraya geri dönmek istemedi. Tasarımcılar müşterilere ısı haritası ekran görüntüleri göndermeye başladı. Topluluklar bunları etrafta paylaştı. Ürün yayıldı çünkü herkesin yıllardır tahmin ettiği davranışı nihayet gösterdi. Geriye dönüp baktığımızda, bu desen açık. Baskın bir ürün kör nokta oluşturur. Kör nokta sertleşerek bir varsayıma dönüşüyor. Birisi adını koyup gösterdiğinde, çözüm kaçınılmaz gibi geliyor. Bunu ortaya koyan ekip güven kazanır. Bu desen 2025'te ürün üretimini hâlâ yönlendiriyor. ...