Hindistan'ın ihracat motoru, çekirdek olarak akıllı telefonlarla sessizce kendini yeniden kabloluyor. Elektronik ihracatı 26 mali yılında yıllık %38 artarak sadece 8 ayda 31 milyar dolara ulaştı; sadece akıllı telefonlar %60 (yaklaşık 19 milyar dolar) katkı sağladı, iPhone'lar ise 14 milyar dolar oluşturdu. Bir zamanlar 3 milyar dolarlık bir sektör olan bu sektör, 2025 yılında akıllı telefon ihracatı 24 milyar dolara ulaştı ve şimdi 26 mali yılında 45 milyar dolar+ ulaşma yolunda. Petrol ihracatı %14,7 düşerken, elektronik ürünler bu farkı hızla kapatıyor ve 28 mali yılına kadar onu geçebilir. Umarım bu üretim öncülüğündeki ihracat dönüşümünün başarı hikayesi birkaç başka sektörde de tekrarlanabilir. via @bsindia

Hindistan'ın en yoksul haneleri on yıl boyunca tarihi bir yükseliş yaşadı. Dönüşümün şaşırtıcı bir ölçeği. • Kırsal araç sahipliği %6→47 arttı • Kentsel en yoksul motosiklet/araç sahibi %20→60% arttı. • Buzdolapları, çok uzun zaman önce lüks olarak kabul edilmeden, şimdi en yoksullar arasında %46'sı kırsal, %58'i kentsel olarak yer alıyor • Cep telefonları artık evrensel olarak %94+ ile en düşük 40 %'te bile bulunuyor. • Telangana, Karnataka, UP, MP gibi eyaletler şimdiye kadar kaydedilen en büyük artışları kaydetti

BEML tarafından hayata geçirilen Bengaluru'nun Pembe Hat için yeni sürücüsüz metro seti, Hindistan'ın nihayetinde metro-demiryolu tedarik zincirinin önemli bölümlerine sahip olması gerektiğini hatırlatıyor. Çin, hızlı metro inşasında başarı elde ediyor çünkü her şeyi uçtan uca kontrol ediyor. Trenler, sinyaller, rulmanlar, ray makineleri, kirişler, tünel delicileri ve hatta finansman. Tedarik zincirine sahip olmak = inşaat hızına sahip olmak. Hindistan, Çin'in aksine, altyapı için "demokratik bir ceza" öder: • arazi edinimi LARR normlarına uymak zorundadır, • rejim değişiklikleri öncelikleri sıfırlıyor, • Seçim popülizmi, kaynakları sermaye varlıklarından ziyade refaha kaydırır. Bunlar, uzlaşmaya çalışmaktan başka seçeneğimiz olmayan yapısal gerçekler. Bu yüzden iç kapasite, demokratik sürtüşmelerin yarattığı gecikmelere karşı tek tampon noktasıdır. Hindistan, metro inşaatının kritik aşamalarında hâlâ ithal makinelere dayanmaktadır: • tünel açma makineleri • ray döşeme donanımları • gelişmiş sinyal donanımı • Yüksek kapasiteli rulmanlar ve çekiş sistemleri • Ana otomasyon bileşenleri Her itiş = gecikme + maliyet + zayıflık. Çin benzeri ölçekte ve maliyet verimliliğinde metro inşa etmek zor bir iş olabilir, ancak Hindistan, tahmin edilebilir zaman çizelgeleri, daha düşük maliyetler ve kentsel mobilite üzerinde stratejik kontrol istiyorsa inşaat ve işletme ekosisteminin büyük bölümlerini yerlileştirmek zorunda. HT @the_hindu