Jestem religijny, ale nie duchowy. Fiskalnie liberalny i społecznie konserwatywny. Posiadam racjonalne przesądy i jestem pesymistą z niezachwianą nadzieją. Tradycjonalista, który nie boi się zmian, z magicznymi przekonaniami w niektórych naukach. Osoba miejska, która docenia drzewa. Kolekcjoner wielu rzeczy i właściciel niewielu. Kocham sztukę wysoką i uważam ją za całkowicie pretensjonalną. Zawieram w sobie wiele.

to okropne zjawisko zbierania uwagi zrównuje najstraszniejszą, katastrofalną formę istnienia, jaką ludzkość może znieść, i porównuje ją do... wychowywania dziecka. Nazywa to przekleństwem. słowa nie oddają sprawiedliwości temu, jak patologiczny i korodujący jest szczytowy racjonalizm. wszystko to funkcja użyteczności. dziecko to równanie do rozwiązania i zlecenia na zewnątrz. to nie jest forma feminizmu, to rodzaj genetycznej samoubezwłasnowolnienia z post-hoc uzasadnieniem. w pewnym sensie, dobrze, że postrzega dziecko w ten sposób, ponieważ nie powinna się rozmnażać. natura koryguje ewolucyjny proces prób i błędów i zniechęca ją do propagowania jakichkolwiek dysgenicznych konfiguracji neurologicznych/temperamentalnych, które prowadzą do tego postrzegania świata i jej potomstwa. i to nie ma nic wspólnego z tym, dlaczego feminizm się pojawia. rozwinięte w komentarzach.

RT @BackTheBunny: Chociaż nie jestem niemowlęciem, dziwne jest, jak bardzo doceniam zmysłową pierś. Im większe, tym gorsze st…

RT @BackTheBunny: Chociaż nie jestem niemowlęciem, dziwne jest, jak bardzo doceniam zmysłową pierś. Im większe, tym gorsze st…

RT @BackTheBunny: Chociaż nie jestem niemowlęciem, dziwne jest, jak bardzo doceniam zmysłową pierś. Im większe, tym gorsze st…

RT @BackTheBunny: wszyscy, w tym najbardziej konserwatywni, wierzą w swoją własną wersję Czystej Tablicy. wierzyć w...

Czasami czuję się winny. Najgorszym, moim zdaniem, jest „szczerze mówiąc”. Nie byłeś przez cały czas?

Czasami czuję się winny. Najgorszym, moim zdaniem, jest „szczerze mówiąc”. Nie byłeś przez cały czas?

Czasami czuję się winny. Najgorszym, moim zdaniem, jest „szczerze mówiąc”. Nie byłeś przez cały czas?

Wypełnianie słowami Nie musisz zaczynać od "moim zdaniem", gdy dzielisz się tym, co jest oczywiście opinią. "Myślę", "mogę się mylić", "z mojego punktu widzenia" - to w zasadzie retoryczne tautologie - używane jako prefiksy, aby złagodzić nieprzyjemne reakcje. Chronią przed sprzeciwem, wstępnie wciągając dyskurs w subiektywne czyściec, zniechęcając do wyzwań, umieszczając stanowiska w nieweryfikowalnych pojemnikach. Rozumiem etykietę i przyjazny charakter, który te zbędne stwierdzenia próbują ustanowić, ale to męczące słyszeć, jak ktoś używa ich kilka razy w tej samej rozmowie/eseju; odwraca to uwagę i umniejsza twoją treść. Wiemy, że to opinia, ponieważ to są opinie! Wiemy, że możesz się mylić, ponieważ jesteś człowiekiem i omylny! Po prostu mów. Nie bój się. Głębszym problemem, który mnie niepokoi, jest ukryta awersja do samego sprzeciwu. Jakby sama jego istota była niegrzeczna: ukryty strach przed obrażeniem swojego rozmówcy słownymi twierdzeniami, które są sprzeczne z jego. Ten nawyk hedgingu zmniejsza merytoryczne wymiany do nużących okrążeń, gdzie połowa słów nie ma innego celu poza psychologicznym komfortem mówiącego. Produktywnie antagonizujące środowiska rodzą najlepsze realizacje: przyjmij je, nie ukrywaj. Pewna rozmowa nie wymaga arogancji, ale wymaga odwagi, aby powiedzieć, co masz na myśli, bez pseudo-przepraszania za to, że to powiedziałeś. Jeśli przyszedłeś z przemyślaną gotowością, przestań rozcieńczać to wypełnianiem słowami; jeśli wierzysz w coś, co warto powiedzieć, powiedz to bezpośrednio. Jeśli nie wierzysz w to wystarczająco, aby mówić wprost, być może nie powinieneś się tym dzielić.