Vergeet radiositeit niet? Er was een periode waarin het een hot topic was voor globale verlichting, maar oplossingen op basis van ray tracing bleken veel flexibeler en efficiënter op schaal, waardoor het nu slechts een historische curiositeit is.

Mijn afleidende gedachte voor de ochtend is dat je eigenlijk een fatsoenlijke rhythm game had kunnen maken op 8-bit Apple 2 hardware, maar ik herinner me geen voorbeelden. De schermpresentatie en effecten zouden minimaal moeten zijn, en je zou geen hoge geluidskwaliteit krijgen, maar je zou absoluut een "drum simulator" kunnen maken met sub-milliseconde nauwkeurigheid en responstijd vanuit een onderbroken polling- en luidsprekerdrijflus. In combinatie met al die game-engagementmechanismen die niet veel verwerking vereisen, zou het aantrekkelijk kunnen zijn. 40 jaar geleden…

Ik vraag me af of de reticulaire limieten in chipfabricage uitgebreid zouden kunnen worden als je beperkt zou zijn tot het gebruik van minder dichte patronen in de periferie waar de focus niet zo scherp is. Of als de focuskwaliteit radiaal is, zou je dan iets meer schakelingen in een cirkelvormige chip kunnen patteren dan de conventionele vierkant die erin is ingeschreven. Opbrengst pleit tegen steeds grotere chips, maar er kunnen randgevallen zijn waarin gigantische chips aantrekkelijker blijven dan chiplets.