Ik ben niet gewend om elke dag SHOCKED te zijn door iets, maar ELKE ENKELE DAG ben ik tot op mijn botten geschokt dat de vervanging van onze bevolking niet het enige is waar iemand van ons ooit over praat, op elk moment. Ik zou mijn hele kanaal omzetten naar alleen dat en niets anders als ik dacht dat het zou werken. Als je niet op rood-alert-niveau bewust bent van hoe ernstig dit probleem is, is het alsof je huis wordt binnengevallen door 20 schurken en gewoon achter de computer zit en vraagt of ze memes willen zien terwijl ze je kinderen doden. Ik begrijp waarom zelfhaatende libroaches het niet serieus nemen (ze willen ofwel dood of fantaseren dat de indringers hen goed zullen behandelen), maar iedereen die niet zo denkt, zou volledig moeten inzetten op "dit moet worden teruggedraaid en degenen die verantwoordelijk zijn, moeten op een beroemde manier worden bestraft die generaties lang onrust zal veroorzaken." Jullie weten dat hele staten op het punt staan om leeg te zijn van Amerikanen, toch? Jullie weten dat er geen Fransen in Parijs zijn en geen Britten in Londen, toch? Op welk punt realiseren mensen zich "dit gaat niet stoppen voordat het mijn buurt bereikt?" Wat is er nodig om hen persoonlijk geraakt te laten voelen?

Ik begrijp het niet. We hebben een show gemaakt waarin zij de slechteriken zijn. Waarom geven ze niet op?

Cultuur is genetisch omdat gedrag genetisch is. Deze bever heeft in zijn leven nooit een dam gezien. Geen enkele bever of iets anders heeft het geleerd om een dam te bouwen. Het wil een dam bouwen omdat het een bever is. Veel bevers samen bouwen een grote dam. Dat is bevercultuur. Mensen zijn niet anders. Niets is anders. Dit is wat het leven is. Dit is hoe het leven werkt. Je lichaam is je geest. Een rups wil een cocon bouwen. Een bij wil een bijenkorf bouwen. Een leeuw wil een troep bouwen. Je bent niet speciaal. Je staat niet boven je natuur. Je bent BINNENIN het. De gedachten die we denken zijn genetische gedachten. De misdaden die we begaan zijn genetische misdaden. De kunst die we creëren is genetische kunst. Net als deze bever, kun je het dier verschillende takken geven en het zal een andere dam bouwen, maar het zal altijd een dam bouwen. En je kunt mensen verschillende "onderwijs" geven, maar de mens zal het altijd gebruiken om te doen wat zijn genen hem vertellen te doen. Dit is het eerste grote antwoord dat je nodig hebt. Dit is het grootste stuk van de puzzel. Dit is hoe je mensen voor 90% kunt begrijpen. Je moet gewoon... opmerken wat ze doen, uit de weg gaan en ze het laten doen. En als ze takken nodig hebben, geef je ze takken. En als je niet houdt van wat ze doen, moet je weg van hen. Je kunt ze niet leren dammen bouwen of het uit hen halen, net zoals je dat niet kunt met een bever. Een bever wil een dam bouwen omdat het een bever is. Wat je ook ziet dat mensen bouwen, dat is wat ze wilden bouwen met de takken die ze in de rivier kregen waarin ze zich bevonden. Stop met doen alsof je het kunt veranderen.