Bu makale yayımlandıktan sonra, birkaç kişi yanıt vererek kültürel bir modelin daha mantıklı olduğunu iddia etti. Clark'ın nokta nokta yanıtı🧵 var İlk şeyle başlayalım: ebeveyn-çocuk ve kardeş arasındaki statü ölçütlerindeki korelasyonlar aynıdır—kültürel olarak açıklanması zordur!

Bunun açıklanmasının zor olmasının sebebi, çocukların birbirine nesnel olarak ebeveynlerinden çok daha benzer ortamlara sahip olmalarıdır. Aslında, bir kültürel teorinin nesiller boyunca ortalamaya geri dönüşü yeniden anlatması için bu şeylerin farklı olması gerekir!

Kültürel açıklamaya karşı çıkan bir diğer gerçek ise, babalar ve oğullar arasındaki temas süresinin, statü açısından ne kadar korelasyon olduklarına bağlı olmamasıdır. Bunu, ebeveynlerin ölen yaşlarını kullanarak görebiliriz, bu oğullara göre yaşa görebiliyoruz.

Aynı şey büyükanne ve büyükbabalar için de geçerli: kültürel bir teori, bir büyükanne ve büyükbaba ölürse çocukların onunla daha az ilişkili olması gerektiğini öne sürüyor. Ama yine de böyle bir şey gözlemlenmiyor. Büyükanne-torun korelasyonları, büyükanne ve büyükbaba hayatta olsa da geçerlidir!

İnsanların ortaya koyduğu bir olasılık, servetin statü genetik olmayan aktarma için kullanılabileceğidir. Bu birçok nedenle pek olası değildir. Örneğin, kardeşlik büyüklükleri arttıkça servet aktarımı azalır (daha fazla çocuk arasında bölünür), ancak statünün diğer yönleri sürekli olarak aktarılır:

Bunu, evliliklerde doğurganlığın tarihsel olarak 'dışsal servet' kaybı oranlarına ulaşmak için neredeyse kısıtlanmamış olduğu gerçeğiyle birleştirebilirsiniz. Hızla kayboluyor. Karıştırıcı olamaz!

İnsanların itiraz ettiği bir diğer konu ise, ölçülen sosyal statünün birçok yönünün nesiller boyunca ortalama seviyelerinin değişmesidir. Örneğin, evrensel eğitim bir şey haline geldi. Böylece okuryazarlık arttı. Peki, bu eğitim statüsünün gerçekten aktarılmadığı anlamına mı geliyor?

Temelde, şöyle: Clark, iki yıl önce Fisher'ın modelinin (önemli bir kelime) nesiller arası durum aktarımını çok iyi öngördüğünü belirtmişti. Şimdi ayrıca kültür temelli alternatiflerin başarısız olduğunu belirtmiş ve verilerini çok iyi anladığını göstermiştir.

Bunun daha fazlası var, bunları başlıkta rahatlıkla ele alamıyordum. İlgileniyorsanız bu yeni makaleyi okuyun: