Nie postrzegam siebie jako Bryana Johnsona, ale jako zbiór 68 bilionów komórek. Ponad połowa tych komórek (38 bilionów) to obce bakterie. Obcy, których goszczę. Istnieją również różne wersje mnie. Jest wersja mnie, która czuje się energetyczna i pełna życia rano; jest inny Bryan o 19:00, który jest zmęczony po dniu. Jest wersja taty i tak dalej. Każdy z tych Bryanów ma odmienną konfigurację fizjologiczną. Mój mózg stara się wygładzić te różnice i sprzeczności oraz połączyć je w jedną tożsamość, ale dane opowiadają inną historię. Spędziłem ostatnie kilka lat, próbując scharakteryzować każdą wersję mnie. Nie jest zaskoczeniem, że odkryłem, że dane mogą wyjaśnić moje subiektywne stany mentalne i emocjonalne. Wyjaśniając, dlaczego czuję się żywotny, lub ospały, lub zakochany. Istnieją biochemiczne sygnatury dla wszystkiego. Wiemy o tym, ale zobaczenie tego sprawia, że to uderza inaczej. Mierzenie siebie i obserwowanie tych wyłaniających się stanów w czasie rzeczywistym skłoniło mnie do szczególnego przemyślenia czynników, które wpływają na moje świadome doświadczenie. W zasadzie jestem swoimi wejściami. Takimi rzeczami jak sen, odżywianie, ćwiczenia, środowisko, stres, biomarkery i relacje. Starannie projektując te elementy, udało mi się stworzyć większą przewidywalność i kontrolę nad moim świadomym istnieniem. Gdzie wcześniej wydawało się to dość losowe, lub że byłem popychany przez siły poza moim wpływem, tak wiele z mojego przeżywanego doświadczenia teraz wydaje się algorytmiczne. Choć może to brzmieć dystopijnie dla niektórych, dla mnie jest to wyzwalające i dające siłę.