Mensen houden ervan om traditionele technologische prikkels aan te halen als bewijs dat crypto-prikkels werken. “Kijk naar Uber. Veel vroege startups subsidiëren de vraag of geven voordelen om te groeien.” Mensen maakten geen duizenden ritten per maand om “Uber te farmen.” Ze hielden van het product dat Uber bood. Buiten het vroege creditcard churnen voor punten / cashback, kan ik geen web2-groeihack bedenken die lijkt op wat we in crypto hebben. Het andere probleem met deze analogie is dat tokenprikkels, functioneel gezien, tegen 0 kosten worden gedrukt. Uber subsidieerde daadwerkelijk ritten onder de marktprijs om tractie te krijgen. Dat was echt geld dat door VC's en het bedrijf werd verbrand. Wat we in crypto hebben, zijn mensen die duizenden ritten per maand maken om iets te verdienen dat lijkt op aandelen in Uber, wat ze over het algemeen niet echt willen. Ze willen dat verkopen om naar een andere plek te gaan en nog eens duizend ritten te maken, gesubsidieerd door VC's.