Aandacht betekende vroeger dat je een grote speler was in een kleine vijver. Het ging erom erbij te horen en leuk gevonden te worden door de mensen die je elke dag zag. De nieuwe aandacht gaat over opvallen bij mensen die je nooit zult ontmoeten. Het wordt minder gemeten aan genegenheid dan aan de ruwe wattage van je vermogen om te vermaken en te provoceren. De thuiskomstkoningin wilde bewonderd worden, de influencer wil bekeken worden.

De meeste mensen stellen zich geluk voor als iets dat je overkomt, maar geluk is meer als een functie van blootstelling: het aantal keren dat je jezelf in situaties plaatst waarin iets onverwachts kan gebeuren.

Hoe meer je op je geheugen vertrouwt om openstaande taken bij te houden, hoe minder mentale capaciteit je hebt om daadwerkelijk zinvol werk te verrichten.

Mensen behandelen ideeën als hun kinderen. Dus iemand vertellen dat hun idee verkeerd is, voelt als een aanval op hun nageslacht. Maar ideeën zijn geen kinderen, ze zijn gereedschap. En net als elk gereedschap, moeten we bereid zijn om ze weg te gooien wanneer we betere vinden.

We zijn gewoon machines, die programma's uitvoeren geschreven door verlangens die we niet hebben gekozen.

Prachtig Geweldig Uitstekend

Als je je impact wilt maximaliseren, verzamel dan niet alleen kennis. Verzamel relaties.

Je kunt een stap terugnemen en jezelf afvragen: is dit iets wat ik echt wil, of gewoon iets wat ik nu wil? De meeste mensen vragen het zich nooit af. Ze volgen gewoon de aantrekkingskracht, van de ene wens naar de volgende, en noemen het een leven. Maar als je de touwtjes kunt zien, kun je misschien een beetje terugtrekken. Zelfs maar een beetje. En dat is het begin van vrijheid.

Verlangen is de poppenspeler, en rede is de stem van de pop. Kijk naar een kind dat probeert je te overtuigen waarom ze nog een koekje nodig hebben. De argumenten zijn altijd creatief, maar de echte reden is altijd dezelfde: ze willen het koekje. Volwassenen zijn er gewoon geavanceerder in.

Dostojewski over geluk