Çağdaş söylem, antisiyonizm ve antisemitizmi belirli bir algı konfigürasyonu aracılığıyla ifade eder. Antisemitizm zemin işlevi görür; Antisiyonizm, istikrarsız figür olarak ortaya çıkar ve tekrar tekrar o toprağa geri döner. Antisiyonizm işaretli terim olarak ele alınırken, antisemitizm işaretlenmemiş terim olarak ele alınır—ama bu işaret asla geçerli değildir. Antisiyonizm, sadece "İsrail'e yönelik eleştiri" olarak çerçevelenmek ile antisemitizme yeniden çekilmek arasında gidip geliyor ve bu da tamamen hiçbir şeyi anlamlandırmaz. Antisemitizm özüyet olarak konumlandırılır; Antisiyonizm, tesadüf, vazgeçilmez, bir maske, kendi başına hiçbir şey söylemeden. Sonuç olarak, antisiyonizm sürekli olarak görüş mesafesinden uzaklaşıyor ve kendi başına algının odak nesnesi haline gelmesine asla izin verilmiyor.