1/ DeFi olgunlaşıyor. Asıl soru artık "merkeziyetsiz mi?" değil, "haklar ve değerler aslında nerede duruyor?"

2/ Birçok protokol gerilimi sınırdan gelir: IP sahipliği, zincir dışı uygulama, markalar/arayüzler, bütçeler ve yönetişim oyladığında kimin hareket edebileceği.

3/ Onchain egemenliği (DAO) ve zincir dışı yürütme kapasitesi birbirinden ayrıldığında, yönetişim teorik hale gelir. Belirsizlik sürtünmeye, sonra riske dönüşür.

4/ UIP-15, bu belirsizliği azaltmak ve sistemi tutarlı bir nihai durumla hizalamak için tasarlanmış bir netlik ve olgunluk oyudur.

5/ Birincisi, mevcut anlaşmalar kapsamında gerçek 2024–2025 yükümlülüklerini ve protokolün çalışır kalması için önlenmiş operasyonel maliyetleri belgeler.

6/ Mantık basit: uzlaşmayı reddetmek gerçeği silmez, hukuki belirsizliği, itibar yükünü ve operasyonel riski artırır.

7/ İkinci olarak, UIP-15 sahiplik birliğini yeniden teyit eder: değer ve otorite tek egemen bir varlık olan DAO'da toplanmalıdır.

8/ Vakf, yasal yürütücüdür ve DAO'nun gerçek dünyada hareket etmesini sağlar ve infaz kapasitesini bağımsız siyasi güce dönüştürmeden hareket eder.

9/ UIP-15 ayrıca protokol IP'nin DAO mülkiyetine geçiş yönünü ve zaman çizelgesini kilitler, böylece geçiş düzenlemeleri doğal olarak sona erer.

10/ İleriye dönük, geliştirme artık örtük olmaktan çıkar: açık yetki, tanımlanmış kapsam, onaylanmış bütçe ve raporlama. Teslimat için ödeme yapın, varoluş için değil. Tam öneriyi buradan okuyabilirsiniz: