Bilim adamları az önce Alzheimer'lı yunuslar buldular. Evet, yunuslar. Okyanusun dahileri kelimenin tam anlamıyla hafızalarını kaybediyor. Şok edici bir keşifte, İskoçya'da karaya oturmuş yunusları inceleyen araştırmacılar korkunç bir şey buldular. Yunusların beyinlerine mikroskop altında baktıklarında, insanların Alzheimer hastalığında aldığı belirtilerin aynısını gördüler. Aynı karışık proteinler. Aynı yapışkan plaklar. Hafızanın ve farkındalığın aynı yavaş yıkımı. İlk başta, bilim adamları bunun bir hata olduğunu düşündüler. Yunuslar inanılmaz zekalarıyla tanınırlar. Aynalarda kendilerini tanırlar. Birbirleri için isimleri var. Hatta ölülerinin yasını tutuyorlar. Böyle bir yaratık nasıl bu kadar insani bir şey geliştirebilir? Sonra bağlantı netleşti. Yüzdükleri sular, zamanla vücutlarında biriken cıva, kurşun ve diğer kirleticiler gibi toksinlerle doludur. Bu kimyasallar beyin hücrelerine zarar verir, hormonları bozar ve dejeneratif hastalıkları tetikleyebilir. Temel olarak, okyanusları zehirliyoruz ve bunun bedelini içlerindeki en zeki hayvanlar ödüyor. Bazı araştırmacılar bunun aynı zamanda akıldan çıkmayan bir gizemi de açıklayabileceğini düşünüyor: toplu karaya oturmalar. Yunuslar bazen gruplar halinde karaya çıkarlar, görünüşte kafaları karışmış veya yönlerini şaşırmış durumdalar. Beyinleri toksinlerden zarar görüyorsa, bu kafa karışıklığı rastgele olmayabilir. Trajik bir semptom olabilir. Düşünmesi ürkütücü. Alzheimer eskiden sadece insanlarla ilişkilendirdiğimiz bir şeydi. Şimdi, tamamen farklı hayatlar yaşayan vahşi hayvanlarda da aynı kalıpları görüyoruz. Doğal dünyayla aramızdaki çizgi çok daha inceldi. En üzücü kısım? Yunuslar bize ne zaman mücadele ettiklerini söyleyemezler. Sadece farklı davranmaya, daha yavaş yüzmeye, tanıdık rotaları unutmaya veya hasta sürü arkadaşlarını kıyıya kadar takip etmeye başlarlar. Yunuslara her zaman "denizin beyni" deriz. Ancak okyanuslar kirlenmeye devam ederse, bu parlak beyinler bozulmaya devam edebilir. Belki de zekamızın gerçek testi, onu durduracak kadar önemseyip önemsemediğimizdir.