de technologie-industrie bereidt zich voor op de verkeerde strijd. roon heeft gelijk dat de luidste kritiek op kunstmatige intelligentie die je nog steeds hoort, is dat het niet werkt, dat het een bubbel is, een goocheltruc, een oplichterij verpakt in teleurstellende demo's en overbelovende uitspraken. sceptici wijzen op lanceringen die niet aan de verwachtingen voldeden en verklaren dat het ineenstort. sommigen hebben echt geld en reputaties op dat standpunt ingezet. dat is verkeerd. iedereen die deze systemen daadwerkelijk gebruikt, kan zien wat er gebeurt. de modellen verbeteren snel. ai draagt al bij aan echt werk in wiskunde, natuurkunde, biologie en software-engineering. maanden van inspanning worden samengeperst tot dagen. kleine teams produceren output die vroeger hele organisaties vereiste. de productiviteitswinsten zijn niet speculatief of theoretisch. ze zijn zichtbaar in het dagelijkse werk voor iedereen die oplet in plaats van vanaf de zijlijn te argumenteren. dit is waar de echte gevaar begint, iets wat de technologie-industrie nog niet heeft geïnternaliseerd. de politieke risico is niet dat ai faalt. het is dat ai werkt. niet overal, niet perfect, maar duidelijk genoeg dat het een plausibele verklaring wordt voor waarom de wereld onzekerder aanvoelt. de huidige kritiek zal vervagen naarmate de resultaten zich opstapelen. wat het vervangt, zal veel bedreigender zijn voor de mensen die deze technologie bouwen. de terugslag zal geen massale werkloosheid of economische ineenstorting vereisen. het zal angst vereisen, en angst heeft geen nauwkeurige causaliteit nodig. perceptie is negen tienden van de wet. ai wordt de schuld gegeven voor verstoringen die het niet heeft veroorzaakt, voor banenverlies gedreven door bredere economische krachten, voor angsten die al lang vóór enig algoritme bestonden. zodra een technologie een handige verklaring wordt voor waarom het leven moeilijker aanvoelt, stoppen feiten met tellen. het verhaal neemt het over. dit is niet nieuw. we hebben dezelfde transformatie gezien met sociale media. in een zeer korte tijd draaide het verhaal van het democratiseren van informatie naar het vernietigen van de samenleving. de bouwers geloofden dat hun producten hen zouden verdedigen. ze geloofden dat nuttigheid bescherming bood. ze geloofden dat goede bedoelingen erkend zouden worden. ze hadden ongelijk, en velen betalen nog steeds de prijs voor die fout. dezelfde krachten organiseren zich al rond ai. gevestigde bedrijven die startup-labs als bedreigingen voor hun positie zien. politici die op zoek zijn naar schurken om economische angst te verklaren. activistische instellingen die al hebben besloten dat de technologie zelf immoreel is, ongeacht het bewijs. een publiek dat dagelijks wordt voorbereid om kunstmatige intelligentie te zien als de bron van alles wat verkeerd gaat in hun leven. deze krachten wachten niet op bewijs. ze bewegen op narratieve momentum, en dat momentum wordt nu opgebouwd, voordat de meeste mensen sterke meningen hebben gevormd. als je gelooft dat betere modellen je politiek zullen redden, let je niet op. de standaardinstinct in technologie is om neutraal te blijven, het hoofd te buigen en het werk voor zichzelf te laten spreken. dat instinct voelt rationeel aan. het voelt volwassen aan. het is een verliezende strategie. neutraliteit is geen veiligheid. stilte is geen bescherming. wanneer de politieke omgeving vijandig wordt, zullen geïsoleerde oprichters en kleine labs het meest blootgesteld zijn. de enige echte verdediging is macht. niet de macht om conflicten te vermijden, maar de macht om ze te overleven. narratieve macht, het vermogen om duidelijk en herhaaldelijk uit te leggen waarom deze technologie belangrijk is en wie er baat bij heeft. institutionele macht, organisaties en coalities die politieke druk kunnen absorberen in plaats van eronder in te storten. het vermogen om voor iets te staan dat groter is dan een enkel product, bedrijf of kapitaalstructuur. missie is hier belangrijk, niet als aspiratie, maar als pantser. wanneer regelgevers arriveren, wanneer journalisten arriveren, wanneer professionele moralisten hun kaders voorbereiden, hebben bouwers iets nodig dat verder gaat dan winstmarges. een reden om te bestaan. een handvest. een coalitie. als je niet duidelijk kunt uitleggen waarom je zou moeten bestaan wanneer de messen uit zijn, zal iemand anders het voor je uitleggen. de bubbel-sceptici zullen door de realiteit ongelijk worden bewezen. die strijd is al voorbij, ook al weigeren ze het te zien. de echte strijd begint wanneer iedereen het erover eens is dat de technologie werkt, en angst de ruimte opvult die scepticisme achterlaat. dat is het moment waarop de terugslag daadwerkelijk begint. plan dienovereenkomstig.