Subversion en iyi şekilde fark edilmediğinde işe yarar. Medya, kamuoyunun içgüdülerini yavaş yavaş yeniden eğitebileceği için önemli bir dağıtım sistemidir; ta ki insanlar yıkıcının değerlerini "iyi" ve "normal" olarak görüp kendi değerlerinden şüphe etmeye başlayana kadar. Moral bozgunluğu önce gelir çünkü yargıyı zayıflatır ve yine de günlük bir hayat gibi hissettirir. Medya sadece haber yapmıyor. Yorumu eğitir: neyin skandal sayıldığını, hangilerinin hiçbir şey saydığını ve hangi soruların saygın olduğunu. Bir hikayeyi dikkatsiz bırakarak gömebilir ya da merakın utandırıcı gelmesini bir küçümsemeyle "örtebilir". Bu yüzden seçici kapsama küçük bir kusur değil. Mekanizma meselesi. Sorun sadece gerçeklerin kaybolması değil. Sorun, seyircinin önceden neyin dikkat çekilmesi gerektiği ve neyin alay edilecek olduğu konusunda eğitilmesi. Zamanla, insanlar bilgiyi anlamayı bırakır ve ait olmak için işlemeye başlarlar. Bu yüzden büyük medya kuruluşları sol yöne yönelik iddiaları ilgiye layık görmekte ve merakı suç olarak görmekte, tek bir hikayeye değil, desenine odaklanın. Kimin soruşturulacağını ve kime "burada görülecek hiçbir şey verilmediğini" sor. İşte bu işte. Bir halk kendi merakını kendi sansürünü öğrendiğinde, iş büyük ölçüde tamamlanmış olur.