Dün, Wanweigang'da bir kişinin "yalanlarla" zorlanıp uzun vadeli yalancı haline gelmesiyle ilgili çok ilginç bir paylaşım gördüm, bazı davranış kalıplarını daha derin anladığımı hissediyorum! Aslında, yalanların anahtarı yalan değil, "tekrar"dır. Bir kişi şunu öğrendiğinde: "Yanlış bir şey söylemek beni daha rahat eder, daha iyi bir imaj kazandırır ve daha az risk alırım." Beyin yolu hatırlayacak. Bu korkutucu olacak çünkü bundan sonra yalan söylemek artık "özel bir tepki" değil, çağrılabilecek bir araçtır. Başta sadece "abartılı", "erken kesinlik" ve "olasılık bir eğilim" olarak görülüyordu. Bu tür bir yalan kısa vadede neredeyse sıfır maliyeti vardır: yükseldiğinde yargı olur ve yükselmezse piyasa sorunu olur, ama yine de tartışma kazanabilir. Yaşamak ve yalan söylemek kısa vadede kendinize büyük bir trafik getirir, ancak bir süre eleştirilseniz bile herkes tarafından unutulacaksınız, bu yüzden bu ödül sizi kör eder. Önemli olan şu: trafik kendisi anında bir ödüldür. Beğenmeler, retweetler ve takipçiler dopamin kadar hızlı geri bildirim veriyor ve bu da yavaş "gerçekleri kanıtlama" sistemini doğrudan değiştiriyor. Yani ilk seferde abartı 100.000 okuma getirdi, ikinci seferde doğal olarak 200.000 okuma istedim; İlk bulanıklık bir güvenlik hissi getirir, sonraki kez, daha spesifik olur. Zamanla, bazı insanlar bir duruma eğitilecek: "emin miyim" değil, "bunu söylersem patlayacak mıyım"; "Doğru ya da yanlış" değil, "anlatının güçlü olup olmadığı" meselesi, doğru olup olmadığına gelince, zaten herkes unutacak. Yalanlar hemen cezalandırılmaz, trafik getirmeye devam ettiğinde, beynin duygusal frenleri yumuşaşar, yanlış bir şey söylenirken gerilim kalmaz, yalan söylediğin için suçluluk hissetmez ve hatta önce bir anlatıya dönüşür, sonra piyasanın işbirliği yapmasını bekler. Birçok insan aniden çökmedi, ama trafik teşvikleri onları adım adım geri dönüşü olmayan noktaya itti. Gerçekten tehlikeli olan asla saçmalık değildir, saçmalığın ödülüdür. Para birimi çemberindeki en önemli şey "tahmininin doğru olup olmadığı" değil, kendine "Bilmiyorum" demesine izin verip vermediğidir. Bence bu ayrıca şöyle: Küçük kötülük yüzünden yapma! Çünkü "yalanlar" ve "kötülükler" cezalandırılmazsa, bağımlılık yapacaklar!