Coğrafyanın Maliyeti ABD, Cuma günü yayımlanan son Ulusal Güvenlik Stratejisi uyarınca Monroe Doktrini'ne geri döndü. "Coğrafyanın maliyeti"nin Amerika'yı dünya babası rolünü oynamak yerine küresel olarak işlem ilişkileri kurmaya odaklanması sadece zaman meselesiydi. Bu dönüş, yükselen güçler için dersler sunuyor: Üstün askeri ve teknolojiyle birkaç on yıl boyunca dünyaya hakim olabilirsiniz, ancak sonunda uzak okyanusları, dağları ve köşeleri izleme ve kontrol etme maliyeti, yani benim dediğim coğrafyanın maliyeti, mali enerjinizi batmaya sürükler, rota düzeltmesi ve daha dar bir odak noktası gerektirir. Ayrıca, gerilmiş bir süper güç olarak, müttefikleriniz bedava şeylere bağımlı hale gelirken, yerel nüfusunuz süper güç nostaljisine tutunarak uyum sağlama imkanını sınırlar. Rakipler bunu istismar ederek, dünyanın bazı köşelerinde kalıcı sorunlar ortaya çıkarır ve bu da daha fazla mali ve maddi baskıyı tetikler. Evde ortaya çıkan ekonomik ve sosyal dengesizlikler, rakiplere sınıf/toplumsal ayrımı körüklemek için ek bir fırsat sunar. ABD'de tam olarak olan bu ve Trump buna karşılık Monroe'ya yöneldi, ki Biden zaten bunu yapmak zorunda kalacaktı. En kritik ders: Uluslar, bölgesel güce karşı uzak süper güçlere güvenmek yerine komşularıyla uyum sağlamalı ve bir arada yaşamalıdır. Uzak süper güç birkaç on yıl müdahale edebilir, ama sonunda yerel rakibin galip gelir ve seni yiyip bitirir (matsya nyaya). Zorlu yerel rakiplerle karşılaşan ülkeler için ileriye giden yol, üst düzey devlet yönetimi, teknolojik ilerleme, rakiplerle ekonomik karşılıklı bağımlılık mühendisliği ve stratejik ortaklıklardır. #Taiwan #India #China @suryakane @TakshashilaInst @Kajari1